Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

Hoe gaat het nu in Rwanda?

In de meeste landen in Afrika komt corona niet op grote schaal voor, met uitzondering van Zuid-Afrika en Marokko. Dat is een grote opluchting voor de bevolking, de leiders, en de werkers in de gezondheidszorg. Het is niet helemaal duidelijk waar dat aan ligt. Afrikaanse landen blijven waakzaam. Dat geldt ook voor Rwanda, want een eventuele grote stroom patiënten kan de gezondheidszorg niet aan Maar op dit moment zijn de gevolgen van de lockdown vooral het grootste probleem in Rwanda en andere Afrikaanse landen.

Kerken in Rwanda nog gesloten

De meeste mensen met corona die nu bekend zijn, wonen in de hoofdstad Kigali. Daar zijn nu de regels opnieuw aangescherpt en zijn twee grote markten (opnieuw) voor een week gesloten om verdere verspreiding van het virus te voorkomen. Het aantal besmettingen begint recent te stijgen, hoewel die vergeleken met Nederland nog steeds erg laag zijn. Mensen mogen kerkdiensten nog niet bijwonen, omdat de meeste kerken nog geen goede sanitaire voorzieningen hebben. Alleen online kerkdiensten zijn mogelijk.

Hulp bieden via Rwandese partnerorganisaties

Kerk in Actie is sinds maart 2020 met alle partnerorganisaties in gesprek over de moeilijkheden vanwege corona. We bekijken de mogelijkheden om mensen die getroffen zijn door de maatregelen of de ziekte te helpen. De Presbyteriaanse Kerk van Rwanda ontving van Kerk in Actie een extra bijdrage van 30.000 euro voor voedselhulp voor twee maanden voor de meest kwetsbare huishoudens: mensen die door de corona-maatregelen geen werk meer hebben en dus ook geen inkomen. Honger dreigde. 

Met partner Mwana Ukundwa sprak Kerk in Actie af dat een deel van het eerder toegezegd bedrag voor activiteiten, besteed kan worden voor voedselhulp aan gezinnen met kinderen die met het hiv-virus besmet zijn. Juist deze kinderen hebben een gezond en goed gebalanceerd dieet nodig. Mwana Ukundwa bedankt Kerk in Actie en de protestantse gemeenten hartelijk voor de geboden hulp aan 355 families. Iedere familie van gemiddeld vier personen kreeg: 10 kg maismeel, kookolie, 3 kg suiker en 5 kg sorghum-meel om pap van te maken. Dit voedselpakket heeft de gezinnen geholpen om de moeilijke periode van lockdown door te komen, waarin velen 40 dagen lang niet naar buiten mochten en dus niet konden werken.

Ook de zusters diakonessen in Rubengera hebben op een vergelijkbare manier de meest kwetsbare boerengezinnen in hun omgeving geholpen met voedsel. Dankzij uw steun aan Kerk in Actie konden deze Rwandese organisaties de meest kwetsbare mensen hulp bieden in deze moeilijke periode.

Zorgen voor de toekomst

Nu de periode van lockdown in Rwanda min of meer voorbij is en een groot deel van het gewone leven weer op gang is gekomen, hoopt men dat het ergste leed is geleden. Er zijn minder acute voedseltekorten dan in april en mei. Helaas zien we nu de desastreuze effecten voor de langere termijn opdoemen: de kerken konden maandenlang geen kerkdiensten houden waardoor er ook niet gecollecteerd kon worden voor de eigen diaconale activiteiten of voor het salaris van de eigen pastor. De tekorten van plaatselijke kerken zijn vaak nijpend. Het water staat de pastores aan de lippen. Hetzelfde geldt voor veel leerkrachten: tijdens de lockdown kwam er geen lesgeld binnen en moesten onderwijsinstituten flink korten op de salarissen van hun personeel. Sociale vangnetten zoals wij in Nederland hebben, ontbreken volkomen. Ook andere landen hebben met deze problemen te maken.

Investeren in hygiënemaatregelen

De Rwandese overheid doet haar uiterste best om het virus buiten de deur te houden en de nood te lenigen. Het is goed dat ze streng zijn wat betreft de hygiëne maatregelen, maar het levert ook nieuwe zorgen op. Zo eist de overheid nu dat kerken en scholen een degelijke installatie hebben om handen te wassen, zoals op de foto te zien is. Dit is natuurlijk een enorme investering voor een lokale kerk of dorpsschool. We blijven volgen hoe dit verder gaat in Rwanda en hoe we onze partners en de Rwandese bevolking het beste kunnen bijstaan.

Namens hen: dank voor uw steun, uw voorbede en betrokkenheid!

Over dit project

Het trauma van de genocide in 1994 in Rwanda drukt nog steeds op overlevenden, daders, jong en oud. Veel daders zijn berecht. Sommigen zijn teruggekeerd naar hun dorp. Maar hoe kunnen buren en kerkleden elkaar ooit weer vertrouwen? Rwandese kerken trainen hun pastors in traumahulp en verzoeningswerk. Ook bieden kerken vaktrainingen aan jongeren. Zij zijn de hoopvolle toekomst van dit land in ontwikkeling.
Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Foto's

van dit project