Priscilla (25) woont samen met haar ouders in het droge noorden van Ghana in een afgelegen dorp. Vijftien procent van de jongeren is er werkloos en trekt vaak weg naar het zuiden. Maar mede dankzij uw steun aan Kerk in Actie kan de Ghanese Presbyteriaanse kerk veertig kansarme jongeren zoals Priscilla ondersteunen met een vakopleiding in eigen omgeving. En dat is een feest van hoop, zeker in tijden van corona.
Het kan gebeuren dat je moeder financiële problemen heeft en hulp van familie inroept. Dan is het fijn als een oom te hulp schiet. Je mag bij hem wonen en daar naar school gaan. Maar wat als je oom je dan aan het werk zet in de visserij? Dat overkwam de broers Kojo en Kwame uit Ghana, toen ze 8 en 10 jaar oud waren.
Ze heet Bless, maar haar leven begon niet gezegend als kind van een tienermoeder die niet voor haar kon zorgen. Op haar 16e sliep ze op straat. Ze groeide op bij haar oma, samen met twee zussen en een broer van haar moeder in één kamer in het oosten van Ghana. Oma moest de touwtjes aan elkaar zien te knopen als weduwe. Bless verkocht na schooltijd snacks om haar schoolboeken bij elkaar te verdienen.
In 2020 konden vanwege de corona-pandemie geen nieuwe straatmeisjes getraind worden. We vertellen graag over meisjes die eerder getraind werden in het opvangcentrum Lifeline in Accra, zoals Joyce (22) die het kappersvak leerde. Lifeline betekent veel voor kansarme meisjes. Niet alleen de training, maar ook de langdurige steun en aandacht, alsof je familie bent.
Het opvangcentrum voor straatmeisjes in Accra mag nog steeds niet open gaan vanwege corona. Zowel de meisjes die net met een vaktraining (kapper, sieraden maken, kleding naaien) zouden starten als de kinderen van straatmeisjes die normaal opgevangen worden, kunnen nu dus niet bij het Lifeline-centrum terecht. Maar wat gebeurde er wel?
Elisha (25) is geboren en getogen in het dorp Nyarizee. Een typisch Noord-Ghanees dorp met lemen hutten rond ommuurde erven. Maar als je het erf van Elisha binnenstapt schrik je: er liggen drie graven. Een kleine van zijn oma en twee grote van zijn beide ouders, die twee jaar geleden kort na elkaar overleden zijn. De wereld van Elisha en zijn beide zussen stortte in. Ze konden hun school niet meer afmaken. Gelukkig kon de kerk hen met steun van Kerk in Actie een helpende hand bieden.
Stephany (20) groeide samen met haar ouders en drie oudere broers op in een grote sloppenwijk van Accra in Ghana. Ze wist niet beter of dit was het gewone leven. Dat veranderde toen haar vader door ziekte niet meer kon werken. Het gezin kon de eindjes niet langer aan elkaar knopen. Dus werd de 7-jarige Stephany naar haar familie op het platteland gestuurd. In Ghana is het heel gebruikelijk dat kinderen opgroeien bij ooms en tantes. Vaak gaat dat goed, maar in Stephany’s geval niet.
In november 2019 heeft de Ghanese organisatie Challenging Heights weer 41 kinderen kunnen redden van gedwongen werk op het Voltameer. Vlak voor ze op pad gingen, werkten ze wekenlang aan een lijst van kinderen, waarvan bekend was dat ze onder dwang op dit gigantische stuwmeer werken.
Ik ben weer thuis aangeland te midden van winkels vol sinterklaas en kerstbomen, onze nette huizen en straten en wegen, waar alles zo goed geregeld is. Bij de kachel en het frisse winterweer probeer ik al mijn intense Ghana-ervaringen te laten landen.
Winneba is een visserstad aan de Ghanese kust, anderhalf uur rijden ten westen van Accra. Als ik de plaats binnenrijdt met de Uber-taxi, zie ik tot mijn verrassing grote billboards, waarop James Kofi Annan zich verkiesbaar stelt voor de parlementsverkiezingen van december 2020. Een bijzonder initiatief van een bijzondere man. James werkte ooit als kindslaaf op het Voltameer. Hij wist te ontsnappen en runt sinds 2005 de organisatie Challenging Heights met als doel de kinderslavernij in de visserij op het Voltameer uit te roeien. Dit is blijkbaar een volgende stap om zijn toekomstdroom te verwezenlijken.
