Het is 30 jaar geleden dat de genocide van Hutu’s op Tutsi’s plaatsvond in Rwanda. Op 7 april gaan in Rwanda weer honderd dagen van herdenken in, want dit mag nooit meer gebeuren. In Rwandese kerken is verzoening nog een dagelijks terugkerend thema. Dominee Jerome Bizimana vertelt hierover in een tv-uitzending van Petrus in het land.
Het trauma van de genocide in 1994 in Rwanda drukt nog steeds op overlevenden, daders, jong en oud. Veel daders zijn berecht. Sommigen zijn teruggekeerd naar hun dorp, zoals Elias. Hij neemt deel aan de gespreksgroep in zijn kerk. “Verzoening en vergeving zijn voor mij erg belangrijk.”
Dominee Pascal Bataringaya zwaait met zijn Rwandese paspoort. "Vroeger stond hier mijn etnische achtergrond in, maar na de genocide van 1994 is dat afgeschaft. Vraag het mijn kinderen van 17, 19 en 25 jaar. Zij zijn na de genocide geboren en voelen zich Rwandees." Dat voelt als een bevrijding na alles wat er gebeurt is. Toch blijven gesprekken over verzoening nog steeds van groot belang binnen Rwandese kerken, want het verleden wis je niet zomaar uit. Daarom ondersteunt Kerk in Actie dat van harte.
Mensen in armoede schamen zich vaak voor hun situatie. Hoe is dat als je ook nog met hiv besmet bent? Een Rwandese hulporganisatie stimuleert mensen met hiv om met elkaar samen te werken en om te kijken naar kinderen met hiv. Zo komen ze samen sterk te staan. Dat biedt een stevige basis voor de toekomst. Bedankt voor je steun aan dit werk.
Je zult maar met hiv geboren worden in een arme familie in Rwanda. Een lastige start van je jonge leven. Dan moet je sterk in je schoenen staan om te geloven dat het nog wat kan worden. Diane werd er depressief van. Met hulp van Mwana Ukundwa en steun van Kerk in Actie redden David, Ebenezer, Diane en hun dappere (pleeg)ouders het. Dank voor uw steun!
De tienermeisjes Clarisse en Jeanette uit Rwanda worden opgevoed door een pleegmoeder, omdat hun eigen moeder niet goed voor hen kon zorgen. Kerk in Actie maakte eerder een film van hen. Hoe gaat het nu met dit gezin in coronatijd?
Je zult als kind maar besmet zijn met het hiv-virus, zoals Jovia (15) en Lea (12) uit Rwanda. Gelukkig zijn er in Afrikaanse landen nu ook medicijnen beschikbaar die voorkomen dat je overlijdt. Maar je moet die wel innemen met goede voeding. En dat is voor arme mensen vaak een probleem. Kinderen met hiv krijgen hulp bij hun onderwijs en leren omgaan met hun ziekte. Hun ouders krijgen hulp om hen genoeg te voeden. Doet u mee?
Zeventig procent van de bevolking in Rwanda is jonger dan dertig jaar. Wil het land vooruit komen, dan moeten ze opgeleid worden en werk vinden. “Als kerk bieden we onze jongeren allerlei mogelijkheden.” vertelt jongerenwerker Epimaque. “Zij kiezen wat ze willen doen, wij helpen hen ontwikkelen. Zo groeien ze stap voor stap. Als ze iets willen wat we nog niet aanbieden, bekijken we of we dat kunnen regelen.”
Janny Oorebeek geeft een aantal weken trainingen aan zondagsschoolleiders in Rwanda. Ook tijdens haar laatste dagen in Rwanda kan Janny verschillende kerken bezoeken en van advies voorzien voor het zondagsschoolwerk.
Na een verblijf van vijf weken verblijf en les geven in Rwanda zijn Gerard en Auli van 't Spijker weer terug in Nederland. Auli gaf de theologiestudenten les in pastoraat, Gerard in islam. Ze blikken terug op hun ervaringen.