Het nuttige verenigen….
Vrouwen in de opvang produceren honderden mondkapjes voor gasten, medewerkers en vrijwilligers van alle INLIA-locaties. Tijdens het naaien wordt er Nederlands geoefend.
Het zijn de twee trouwste, ijverigste dames die deze woensdagochtend in het leslokaal achter de naaimachines zitten. Narine uit Armenië en Buyana uit Mongolië werken stug door. Zo’n tweehonderd mondkapjes zijn er de afgelopen weken genaaid door hen en andere vrouwen uit de LVV (de voormalige BBB+ van INLIA) in Groningen.
Een kilometer of 15 verderop steken drie Afghaanse vrouwen in de TussenVoorziening van INLIA in Eelde hen naar de kroon. Weekenden lang hebben ze achter de naaimachine gezeten; soms tot diep in de nacht. Anderen in de kleinschalige opvang voor statushouders pasten dan op de kinderen. Met recht een gezamenlijk project dus. Begeleidster annex gangmaker Fati toont enthousiast de oogst: tegen de vijfhonderd mondkapjes.
Het idee om ze zelf te maken werd geboren toen mondkapjes verplicht werden gesteld in het openbaar vervoer. Ineens was het zaak dat alle gasten in de opvang er minstens twee hadden: een voor de heenreis en een voor de terugreis. Beter wasbare mondkapjes dan wegwerpspullen, vonden ze bij INLIA; dat is wel zo duurzaam. Wasbare mondkapjes zijn best aan de prijs, zeker als je dat moet betalen van het karige weekgeld van €35,- dat de gasten in de LVV ontvangen. Die moeten daarvan eten, wassen, schoonmaken, zichzelf zien te kleden, etc. Mondkapjes zouden een deuk slaan in het budget. Bovendien: zelf maken geeft wat om handen.
Dus sloegen de vrouwen Groningen en Eelde aan de slag. In Eelde onder aanvoering van Fati, die niet alleen verschillende patronen ontdekte via YouTube maar die ook allerlei mooie stofjes bijeen wist te scharrelen. Laat Fati maar schuiven. Het Afghaanse trio dat hier de kapjes fabriceert, beoordeelde stoffen en patronen nauwgezet en besloot alle kapjes tweezijdig te maken: een effen kant en een kant met een vrolijk motiefje.
Deze dames zijn dan ook ervaren naaisters. Moeder Fahima is hoofdnaaister, dochter Oranus heeft het met de paplepel ingegoten gekregen. En dan is daar ook nog Leila, die in de week op haar kamer doorwerkt en sommige mondkapjes met borduursel versiert. Ze gelooft dat er nu voldoende mondkapjes zijn voor gasten, medewerkers en vrijwilligers van alle INLIA-locaties, dus mondkapjes hoeven waarschijnlijk niet meer. Maar ze gaan wel door met naaien, vertelt Fati: “We gaan ook kleren en gordijnen en zo maken.”
In Groningen was de begeleiding in handen van vrijwilligers Kitty en Ineke. Het eerste geslaagde mondkapje werd hier als een triomf gevierd, getuige de vrolijke foto die Kitty deelt. Het handwerkklasje van de LVV was eerder al actief, maar werd dit voorjaar tijdenlang opgeschort vanwege de corona-maatregelen. Nu de maatregelen versoepeld zijn konden de vrouwen aan de slag, in een ruim leslokaal waar ze voldoende afstand kunnen houden. Gezellig en nuttig. Met mondkapjes op, voor extra veiligheid. Zelfgemaakt uiteraard.
Kitty geeft ook Nederlandse les in de opvang en zo kunnen de vrouwen in het naaiklasje tijdens het vervaardigen van mondkapjes ook nog eens extra Nederlands oefenen. Het nuttige verenigen met het eh… nuttige!
Toch wordt ook het aangename niet vergeten: Narina en Buyana hebben heel andere achtergronden (Narina is bijvoorbeeld werktuigkundige, Buyana huisvrouw), maar ze spreken beiden ook Russisch. Dat schept een band. Ook deze ochtend wordt er gezellig gekletst. “Het is vaak te gezellig”, lacht Kitty, “De productie lijdt eronder.”
Dat wordt goedgemaakt door een Pakistaanse dame, die als het ware met de naaimachine door de stof heen vlíégt. Zij heeft een naaimachine meegekregen naar haar kamer in het voormalige Formule 1 Hotel waar de opvang gevestigd is.
“Afgelopen week heeft ze daar 40 mondkapjes geproduceerd”, vertelt Kitty, “Werkelijk ongelooflijk. Die vrouw is een ster met de naaimachine. Absoluut! Daar moet ze in de toekomst echt wat mee doen.” En zo legt Kitty bijna achteloos de link met het doel van de LVV: dakloze vreemdelingen helpen bij het vinden van een nieuw toekomstperspectief. Via corona en mondkapjes, notabene.
