Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

‘Ik verstijfde van angst: mijn oogst!’

Nog nooit was het zo erg als nu. Sprinkhanenzwermen, soms zo groot als de provincie Utrecht, doen zich tegoed aan mais, rijstplanten en groenten. En aan het katoenveld van boer Hussain.

“Ik was even aan het uitrusten toen ik opeens een enorm lawaai hoorde. Het klonk als ‘tidi, tidi’. Ik rende naar buiten en zag dat de lucht boven mijn veld vól sprinkhanen was.”

“Mijn oogst!, dacht ik en ik verstijfde van angst. Ik rende terug naar huis en belde in paniek naar een organisatie die alle boeren in de omgeving op dit moment had voorbereid. We hadden van hen een machine gekregen die een geluid maakt waar sprinkhanen niet van houden. Ik vertelde dat mijn katoenveld werd aangevallen. Ze legden me precies uit wat ik moest doen.”

“Ik ging terug naar mijn veld en zette de geluidsmachine aan. Familie, buren, iedereen kwam helpen. We sloegen op trommels en hadden rokende fakkels. Zo joegen we de sprinkhanen weg. Het heeft ons meer dan een uur gekost.”

“De schade viel mee, gelukkig. Maar deze sprinkhanenplaag is een enorme bedreiging voor de voedselzekerheid in Pakistan. We zijn de gevolgen van de coronacrisis nog niet eens te boven, en nu dit!”

 

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Andere verhalen

Uit dit project