Mukhtar blijft overeind ondanks kinderarbeid en trauma’s
Een rustige jeugd heeft de Syrische Mukhtar (18) nooit gekend. Voor hij tien is ontsnapt hij twee keer aan een bombardement in Aleppo. Hij vlucht met zijn familie, moet als kind werken in Libanon. Met zo’n jongen kan het fout aflopen. Een jongerencentrum in Beiroet biedt hem nu een veilige thuisbasis.
Traumatische beelden door bombardement
“Ik was acht jaar toen het oorlog werd in Syrië. Voor een deel ging mijn leven in Aleppo gewoon door met eten, drinken, werken. Op een dag ging ik met mijn vader naar de markt. Plotseling hoorden we vliegtuigen overkomen. Mijn vader duwde me onder een marktkraam, om dekking te zoeken. De bommen vielen precies op de markt. Ik herinner me nog precies het enorme lawaai en de paniek. Wat ik zag was onbeschrijflijk: mensen zonder armen of benen, iemand in twee stukken, een man met zijn ingewanden naar buiten."
Opnieuw aan de dood ontsnapt
"Een andere keer ging ik met mijn oom naar een schoenenwinkel. We waren vrij snel terug, omdat de winkel half leeg was. De winkelier adviseerde ons de volgende dag terug te komen, omdat hij dan een bestelling schoenen verwachtte. Ik kwam heel teleurgesteld zonder schoenen thuis. Toen was er plotseling een bombardement. Ik schrok me kapot toen ik hoorde dat de schoenenwinkel weggevaagd was en de winkelier dood. Ik besefte dat ik opnieuw aan de dood was ontsnapt: als die schoenen er waren geweest, dan was ik er zelf niet meer geweest..."
Kinderarbeid in Libanon
"Toen ik 10 jaar was, ben ik samen met mijn ouders en mijn drie broers gevlucht uit Aleppo. We gingen naar Libanon, samen met veel andere Syriërs. Het was voor mijn ouders niet makkelijk om daar voor ons te zorgen. We moesten allemaal geld verdienen. Ik werkte lange dagen in een zeepfabriek in Beiroet. Als ik onderweg naar mijn werk kinderen naar school zag lopen, voelde ik een steek in mijn hart."
Keerpunt: school, muziek, bijles, vriendschap
"Mijn leven veranderde toen een kerk mij de kans bood om weer naar school te gaan. Ik leerde daar ook viool spelen. Dat is een prachtig instrument, waar ik al mijn emotie in kan leggen. Ik zit inmiddels in de eindexamenklas van de middelbare school. Bij het jongerencentrum Manara krijg ik bijles, maar ik volg er ook bijbellessen. De mensen zijn daar zo warm en liefdevol. Ze hebben mij veranderd: ik heb er geleerd hoe ik een goed mens kan zijn en met passie kan leven. Ik heb er echte vrienden gevonden. Ik zou zelf ooit ook graag zo’n centrum willen opzetten voor jongeren die het moeilijk hebben."
"Willen jullie voor mij en mijn familie bidden? Moge God jullie zegenen voor jullie steun."
Steun jongeren als Mukhtar
Ondersteun jongeren als Mukhtar via Kerk in Actie en het jongerencentrum in Libanon.
- voor 10 euro kan Mukhtar een maand bijbelstudie volgen
- voor 20 euro kan Mukhtar een maand meedoen met de gespreksgroep
- voor 30 euro krijgt Mukhtar een maand bijles
Geef voor kwetsbare tieners in Libanon
Lees ook hoe Calla zich helemaal thuisvoelt bij het Manaracentrum: