Superstoer dat je meedoet in het taalcafé!
In 2016 startte het Alkmaar Freedom House in de Alkmaarse Vrijheidskerk. De gezamenlijke kerken boden hiermee niet alleen bewoners van het naburige asielzoekerscentrum (in een oud belastingkantoor) maar ook oud-bewoners die inmiddels een status hebben een informele ontmoetingsplek en prima gelegenheid om kennis van de Nederlandse taal op te doen. Na een korte tijd gesloten te zijn geweest is het AZC in Alkmaar op 7 januari 2019 opnieuw geopend, deze keer als POL (Proces Opvang Locatie).
Wim van Houten van de Alkmaarse Raad van Kerken schrijft in de Nieuwsbrief van het Alkmaar Freedom House: “De nieuwe bewoners zijn mensen die nog wachten op hun eerste gesprek met de IND. Pas daarna begint hun asielprocedure formeel en worden ze weer overgeplaatst naar een AZC. Inmiddels is het AZC bijna vol met vooral alleen gaande mannen. Omdat er in het AZC zelf nog niet zoveel activiteiten waren en iedereen onze flyer bij binnenkomst kreeg, komen er weer heel wat mensen naar de taallessen in het Alkmaar Freedom House, in de Vrijheidskerk. Gelukkig waren de trouwe vrijwilligers niet bang uitgevallen en kon met vallen en opstaan iedereen welkom geheten worden. Niet in de laatste plaats omdat enkele vrijwilligers meerdere keren per week kwamen helpen. Onze oproep zowel in de Stadskrant als in het Noord-Hollands dagblad heeft ook effect gehad. Meer dan 20 nieuwe vrijwilligers melden zich aan en bleven nadat er kennis was gemaakt. Er is nog ruimte voor nieuwe vrijwilligers! Petje af voor iedereen die een mijl extra gaat onder het niet aflatende enthousiasme van de coördinatoren.”
Vrijwilligster Mieke vertelt over een middagje in het taalcafé
“Het AZC aan de Robonsbosweg is sinds drie weken heropend, met als bewoners vooral mensen die net in Nederland zijn aangekomen en van wie de procedure nog niet opgestart is. Ze kennen de weg naar het AFH al goed, afgelopen maandag waren er 80 bezoekers en slechts 9 vrijwilligers!
Dus ben ik er weer! Aan mijn tafel komen twee bezoekers, een jongeman uit Syrië en een gesluierde dame uit Somalië. Het verschil kan niet groter zijn: de Syriër is nu 15 dagen in Nederland, de Somalische woont hier al 10 jaar. De Somalische spreekt slecht Nederlands en is pas sinds begin deze maand met een cursus Nederlands gestart. Ze heeft huiswerk mee om te oefenen. De zinnen leest ze hardop voor. Het gaat moeizaam en ik vermoed dat ze geen idee heeft wat ze leest.
Ze vertelt dat ze deze cursus is gaan doen omdat ze haar kinderen niet meer begrijpt. Ze heeft vier zoons die inmiddels al 10 jaar naar de Nederlandse basis- en middelbare school gaan en onderling, ook thuis, Nederlands praten. Superstoer dat ze deze stap heeft genomen, want in haar thuisland is ze nooit naar school geweest. Ze kan niet lezen, niet schrijven en niet rekenen. Toch zit ze hier! Er is geen man in haar leven, ze ontwijkt m’n vragen daarover, dus laat ik het erbij. Ze werkt niet. Ik concludeer daaruit dat ze al 10 jaar in Nederland woont maar nog weinig tot niet is ingeburgerd, een eenzaam bestaan leidt tussen de muren van haar huis. Toch is ze nu hier!
De Syriër spreekt - voor twee weken in Nederland - best goed Nederlands en bovendien ook goed Engels. Heeft hij zichzelf aangeleerd via Youtube! Hij wil vandaag met mij werkwoordvervoegingen doornemen! In Syrië heeft hij gestudeerd en bezat drie winkels met kook- en keukenapparatuur. Zijn vrouw is nog in Syrië en studeert daar. Hij wilde niet weg uit Syrië, maar hij had geen keuze: hij en zijn broer werden opgeroepen om te vechten in het leger. Hij wil echter geen mensen vermoorden, maar nee zeggen tegen het leger betekent dat je zelf vermoord wordt of gevangen gezet wordt. Hij verduidelijkt nog dat de gevangenissen in Syrië niet zijn zoals die in Nederland. Samen met zijn broer is hij het land uit gevlucht. Tijdens de vlucht bereikte hem het nieuws dat zijn moeder is overleden, hij heeft het er zichtbaar moeilijk mee. We gaan snel aan het werk. Hij pakt de werkwoorden snel op. Drie volgeschreven schriften heeft hij bij zich. Hij studeert zo'n drie uur per dag, en probeert elke dag naar het Taalcafé komen om het gestudeerde te oefenen in de praktijk.
Na anderhalf uur nemen we afscheid. Tot volgende week?”
Met dank aan Ria de Rijke van het Alkmaar Freedom House, voor het delen van de Nieuwsbrief en de foto’s.
