Zayn (16): ‘Ik kan hier met al mijn vragen terecht’
Omdat het in Aleppo door de oorlog niet meer veilig was, vluchtte Zayn (16) in 2011 met haar moeder, broertje en zusje naar Beiroet. Haar vader werkte daar al. Na lang zoeken heeft het gezin nu een plek gevonden waar ze samen kunnen wonen. Twee jaar nadat ze met haar familie was gevlucht, vond ze een plekje op een school in Beiroet. In jongerencentrum Manara krijgt Zayn hulp bij haar huiswerk.
Spannende reis
“Tien jaar geleden vluchtte ik met mijn familie uit Syrië naar Libanon. Het was een spannende reis, ik weet nog dat we soms uit de bus moesten voor controleposten of om ons te verbergen voor raketten. Eerst woonden we in Bourj Hammoud in een heel klein huis in één kamer waar het water van het plafond langs de muren stroomde. Als ik er nu weer langs loop wil ik er niet naar kijken, zo naar was dat. Daarna vond mijn vader een andere ruimte, niet veel groter maar wel minder vochtig. We huilen wel eens, omdat ons mooie huis in Aleppo zoveel beter was. Mijn vader maakt lange dagen als metselaar in de bouw.
Kerk in de buurt
In Beiroet is onze hele familie christen geworden. We kregen eten van de kerk en we konden meedoen aan allerlei programma’s. We gingen in Syrië nooit naar een moskee en mijn moeder droeg nooit een sluier. Toch wilde mijn vader eerst niet mee komen. Maar sinds er in onze buurt een Koerdische kerk is geopend, gaat hij iedere week met ons mee naar de kerk.”
Geen plek op school
“Gelukkig kan ik nu naar school. Dat heeft twee jaar geduurd, omdat er eerst geen plek was door de grote aantallen Syrische vluchtelingen. Sommige schoolvakken zijn best lastig, maar gelukkig krijg ik in het Manaracentrum bijles in wiskunde.
Als vrienden
Het centrum voelt als mijn tweede thuis, het is altijd fijn om er te zijn. Ik voel me hier heel ontspannen, en het is er schoon en rustig. De jongerenwerkers zijn als vrienden voor me. Ik kan met al mijn vragen bij ze terecht. Vanaf een uur of vijf zijn er altijd allerlei spellen te doen. Ook de bijbelstudies sla ik het liefst nooit over. Het is mijn droom om later politieagent te worden, maar ook dokter of voetbalster zie ik wel zitten!”
Lees ook:
