Jeannet op oriëntatiereis naar Colombia, universiteit in Cali

Het is donker als ik naar buiten loop bij de luchthaven van Cali. Eerst zie ik ze niet maar dan ontdekken we elkaar. De rector van de universiteit en zijn vrouw begroeten me hartelijk en in een klein uur rijden we naar de campus van de universiteit. Daar hebben ze een appartement voor me gereserveerd van waaruit ik de universiteit en Cali en omgeving kan verkennen.

De dag begint hier vroeg

De volgende ochtend ontdek ik dat het leven begint tussen 5 en 6 uur. Er lopen mensen op het gras de mango’s op te rapen die de afgelopen nacht uit de bomen zijn gevallen, het verkeer raast langs en de sportvelden worden klaargemaakt.

De eerste kennismaking

Nadat ik heb kennisgemaakt met de tuinman en een paar schoonmaaksters loop ik om een uur of acht naar het hoofdgebouw van de universiteit en ben best wel benieuwd naar wat en wie ik daar ga aantreffen. Gloria, hoofd van de administratie laat me kennismaken met iedereen die aanwezig is en ik beland meteen al in een college waarin studenten laten zien hoe ze ondanks de corona hebben gewerkt aan een opdracht voor Praktische Theologie. Door het zien van de filmpjes maak ik meteen al kennis met de dagelijkse realiteit van Colombia, het geweld en het grote contrast tussen arm en rijk.

Grote betrokkenheid

Iets minder dan de helft van de studenten is aanwezig in de klas en de anderen doen mee via Zoom. Bepaald niet ideaal maar wel een uitkomst voor studenten die geen geld hebben voor vervoer of voor de huur van een kamer want natuurlijk heeft de pandemie de armoede doen toenemen. Wat mij opvalt tijdens de presentatie is de grote betrokkenheid van de studenten, hun hoop op kleine veranderingen die ze halen uit o.a. Bijbelstudie en hun humor. Hoewel ik wel moet toegeven nog niet elke grap direct te begrijpen maar daar hoop ik meer bedreven in te raken.

Pastoraat en diaconaat

De universiteit heeft als achterban een grote diversiteit aan protestantse kerken en die diversiteit zie je terug in de lessen en in de gesprekken. Het lijkt mij spannend om die verschillende contexten te leren kennen en te ontdekken hoe ik mijn lessen daarop kan laten
aansluiten. Het is de bedoeling dat ik mij komend jaar vooral met pastoraat en diaconaat ga bezighouden.

Openheid en vertrouwen

Naast de eigen lessen zijn er ook maandelijks bijeenkomsten. Ik vond het heel bijzonder om te zien dat iedereen meedoet, ook de tuinman en het ondersteunend personeel. Het onderwerp was dit keer de rolverdeling tussen man en vrouw in het gezin waar je bent opgegroeid. Ik werd verrast door de openheid en het vertrouwen waarmee ook over huiselijk geweld gesproken werd, en hoe verdriet gedeeld kon worden gedeeld met elkaar. Ter afsluiting hebben we met elkaar mandala’s gemaakt.

April 2022 aan de slag

Tot slot, deze weken oriëntatie op mijn toekomstige werkplek hebben mij gebracht waar ik op had gehoopt. Een beter inzicht in wat ik te verwachten heb van leven en werken in Colombia. Ik zie ernaar uit om in april 2022 aan de slag te gaan.

In een volgend blog doe ik graag verslag van de bezoeken die ik heb afgelegd aan de partnerorganisaties van Kerk in Actie.

Jeannet Bierman