Week van gebed
Van 16-23 januari is de jaarlijkse Week van Gebed voor Eenheid. Deze keer werd het materiaal verzorgd door christenen uit het Midden-Oosten. Een interview met Rima Nasrallah, die deel uitmaakte van de werkgroep.
Wat betekent de Week van Gebed voor jou?
Aan de ene kant vragen we God om hulp op de weg naar eenheid. Aan de andere kant herinnert deze week ons dat de weg naar eenheid nog lang is. De week voedt ons verlangen naar eenheid.
In mijn land Libanon is de Week van Gebed ook een mooie gelegenheid om kerken te bezoeken. Iedere dag is er een oecumenische viering in een andere kerk. Zo bidden we in verschillende ‘huizen’ en vieren we de diversiteit van de kerk.
Waarom het thema ‘Licht in het duister’?
Als werkgroep dachten we eerst aan bijbelgedeelten die uitdrukking geven aan angst en minderheid. Maar we beseften dat we daar boven uit getild wilden worden. Daarom kozen we voor het verhaal over de wijzen. Daarin wordt het Oosten gevierd als de plek waar de ster werd gezien en Jezus werd geboren.
Het verhaal van de wijzen wordt altijd gelezen op Epifanie. Dat feest is voor de kerken van het Midden-Oosten nog belangrijker dan het Kerstfeest. Het is de viering van de openbaring van het mensgeworden Woord.
We vonden het ook belangrijk dat in dit verhaal twee godsdiensten samenkomen: een godsdienst ‘van buiten’ en de joodse godsdienst. Dat past bij de situatie in het Midden-Oosten. We zijn niet alleen, maar samen met anderen, vooral moslims.
Hoe verliep het proces van voorbereiding?
De tekst kwam onder moeilijke omstandigheden tot stand. In Libanon hadden we te maken met een revolutie, het coronavirus, en in de zomer van 2020 de verwoestende explosie in de haven van Beiroet. De meeste vergadering waren daarom online.
Zoals ik al zei, voelden we ons eerst aangetrokken door bijbelteksten over angst en minderheden. Dat kwam door het gevoel in de groep. Toen kwam dit bijbelgedeelte naar boven, als een nieuw perspectief. De zin die ons overtuigde was: “Ze reisden via een andere route terug naar hun land.” We zeiden tegen elkaar: “Misschien is dat wat wij als christenen in het Midden-Oosten nodig hebben: een andere weg.”
De teksten en gebeden dragen onmiskenbaar het stempel van de verschillende kerkelijke tradities van de groepsleden: orthodox, katholiek, en protestants. De cultuur van onze regio klinkt er ook in door.
Welke thema’s werpt het materiaal op?
We stellen allereerst een vraag. Het Midden-Oosten stond aan de wieg van het christelijk geloof. Maar vandaag worden de kerken hier met uitsterven bedreigd. Wat betekent het als het licht van Christus hier uitdooft?
Het materiaal gaat ook in op leiderschap. Dat is een urgent thema voor het Midden-Oosten. De magiërs zochten een Koning, maar bezochten ook koning Herodes. Het Evangelie tekent een contrast tussen Jezus als nederige leider en de despoot Herodes.
In onze tijd hebben we nog steeds te maken met ‘koningen’ die bereid zijn kinderen te doden en ander geweld te plegen, zodat duizenden moeten vluchten, net zoals Jozef en Maria met hun Kind moesten vluchten. Deze ‘koningen’ zitten vast aan hun absolute macht en overgieten dat met een religieus sausje, net als Herodes.
Dit bijbelgedeelte laat ons het nederige voorbeeld van Jezus zien. God kiest ervoor om in de marge geboren te worden. Dat geeft troost en bemoediging.
Wat ga jij doen tijdens de Week van Gebed?
Ik zie uit naar de opening in de Armeense Katholieke Kerk van Beiroet. Door de week heen ga ik de meditaties opnieuw overwegen. Verder kom ik op de nationale Libanese televisie om de Week te promoten en ben ik gevraagd om tijdens diverse online bijeenkomsten te spreken.
