De hulpverlening in Myanmar komt op gang, maar sommige regio's zijn moeilijk bereikbaar. Lokale kerken bieden - met steun van Kerk in Actie - tijdelijk onderdak, voedsel, schoon drinkwater, medische en psychosociale hulp. "Jullie gebed en steun zijn ontzettend waardevol", laten zij weten.
Dat de hulpverlening in Myanmar op gang komt, betekent niet dat deze hulp iedereen bereikt. Sommige getroffen regio's zijn moeilijk bereikbaar. Soms omdat wegen vernield zijn, soms omdat de overheid hulpverleners geen toestemming verleent om bepaalde regio's te bezoeken, bijvoorbeeld de regio Sagaing.
Voedsel en drinkwater
Juist in deze moeilijk bereikbare regio’s bieden lokale kerken hulp. Een delegatie van de Raad van Kerken in Myanmar bezoekt deze lokale kerken. “We reizen vanuit de hoofdstad naar een van de getroffen regio’s”, vertelt de delegatieleider*. “Allereerst om mee te leven met iedereen die getroffen is, en hen te laten weten dat we er voor hen zijn. Dankzij financiele steun van Kerk in Actie kunnen we ook direct hulp bieden. We reizen via de stad Mandalay, daar kopen we voedsel en drinkwater in, dat is daar nog goed verkrijgbaar. Het leed in de getroffen gebieden is enorm. Mensen durven hun huizen niet meer in vanwege de vele naschokken. Door afval en puin is drinkwater zwaar vervuild. Op dit moment hebben mensen vooral behoefte aan voedsel, schoon drinkwater en tijdelijk onderdak.” Kerken bieden dat tijdelijk onderdak. “De compounds van lokale kerken zijn overvol.”
Moskeeën ingestort
Kerkgemeenschappen zijn, vergeleken met moslimgemeenschappen, minder hard getroffen. “De aardbeving vond plaats tijdens het gebed in de moskee. Hele gezinnen waren daarbij elkaar en zijn soms samen gestorven toen de moskee instortte.” Kerken bieden hulp aan onderdak en hulp aan iedereen die dat nodig heeft, ongeacht achtergrond of religie. “Heb je naaste lief, dat gebod drijft ons,” aldus de delegatieleider.
Medisch team
Een van de partnerkerken van Kerk in Actie heeft een medisch team gestuurd, bestaande uit vier artsen en drie verpleegkundigen. “Het is te weinig, maar we doen wat we kunnen. We hebben zware machines nodig, om lichamen te bergen en puin te ruimen, maar die zijn hier niet. Ook zijn veel jongeren deze regio ontvlucht vanwege de militaire dienst. Zij willen niet tegen de eigen bevolking vechten. Maar, hierdoor is er te weinig mankracht. Verder is er nauwelijks stroom of internet, ook dat belemmert de hulpverlening.”
Vrijwilligers bieden traumahulp
“Ons land bevindt zich al jaren in crisis. In 2021 vond een militaire coup plaats, en sindsdien zijn er voortdurend zware gevechten en luchtaanvallen.” Mensen zijn getraumatiseerd, maar praten over wat je meemaakt, is taboe. “Als Raad van Kerken trainen we kerk- en jeugdleiders in psychosociale zorg, zodat zij jongeren kunnen helpen bij traumaverwerking. Deze getrainde vrijwilligers zetten we nu ook in om in het rampgebied mensen geestelijk bij te staan.”
Gebed is enorme steun
De bevolking van Myanmar voelt zich in de steek gelaten. “Ons land staat al jaren in brand, maar de internationale gemeenschap roerde zich niet. Gelukkig komt nu hulp en aandacht op gang.” Die betrokkenheid is een waardevolle steun. De delegatieleider roept op Myanmar niet te vergeten en te bidden voor de bevolking die al zo lang lijdt. “Jullie gebed heelt onze trauma’s.”
* Uit veiligheidsoverweging vermelden we geen naam of functie
