Vraag jij je wel eens af of je vandaag of morgen genoeg te eten hebt? Sta daar eens bij stil rond Wereldvoedseldag, 16 oktober. Voor bijna 30 procent van de wereldbevolking is dat namelijk niet vanzelfsprekend. En 735 miljoen mensen lijden regelmatig honger. Vooral voor kinderen onder de 5 jaar kan dat nare gevolgen hebben voor de rest van hun leven. Overheden doen er alles aan om ondervoeding bij kinderen tegen te gaan, zoals bijvoorbeeld in Rwanda.
Op welke manier zetten christenen over de hele wereld zich in voor hun omgeving? Petrus portretteert in aanloop naar de 11e Assemblee van de Wereldraad van Kerken inspirerende mensen uit binnen- en buitenland. Deze week: zuster Marie Louise Niyonsenga uit Rwanda.
Thérèse was vroeger een arme Rwandese vrouw zonder eigen huis of vee, die altijd maar ploeterde om haar gezin te kunnen voeden. Een paar jaar geleden kreeg ze een landbouwtraining van de Rwandese zusters. Ze werd lid van een zelfhulpgroep en kreeg een varken. Dat bracht een kentering in haar leven. Ze dankt God dat ze haar leven in een paar jaar tijd zo op orde kreeg.
Waar in Nederland nog maar weinig meiden besluiten om in het klooster te gaan, is dat in Rwanda wel anders. De Rwandese zusters diaconessen zijn gerespecteerde zelfstandige goed opgeleide vrouwen in dienst van God en de mensen. Voor menig meisje een lichtend voorbeeld. Zo ook voor de jonge Pauline.
Evariste uit Rwanda is getrouwd en heeft drie kinderen. Sinds hij de landbouwtraining van de Rwandese zusters volgde, kan hij zijn gezin beter onderhouden. “Wij kunnen nu leven van de opbrengst van het land. We verdienen extra geld door groenten te verkopen. Daardoor kunnen we nu de ziektekostenverzekering en de school voor de kinderen betalen, zorgen dat er elektriciteit is in ons huis, en geld opzij leggen voor moeilijke tijden.”
Janny Oorebeek is in Rwanda om zondagsschoolleiders te trainen in hun vrijwilligerswerk voor zondagsscholen. Ze maakt ook de feestelijke opening van een basisschool van de zusters Diaconessen mee.
Gerard en Auli van 't Spijker zijn nu vier weken in Rwanda, waar zij theologielessen geven. Wat valt hen het meeste op? Wat is er veranderd sinds zij hier jaren geleden ook les gaven? Allereerst de vernieuwing, aandacht voor scholing op alle niveau's en het planmatig denken.
Onderstaande kerstgroet van de zusters diaconessen uit Rwanda geven we graag aan u door.
Woensdag zijn een aantal deelnemers onder het wakend oog van de leiding de dag gestart met een heerlijke frisse duik in het Kivu meer. Het eruit komen was een heuse uitdaging door de flinke laag algen, maar het is gelukt. Na het ontbijt pakten we onze spullen en vervolgde we de reis richting het westen, naar Rubengera. Daar wachtte ons een warm welkom door de zusters, de zendingsdiaconessen.
Veel mensen in de heuvels van Rwanda hebben een stukje tuin bij hun huis, waarop ze groenten en andere gewassen verbouwen voor hun gezin. Sinds een paar jaar hebben de Rwandese organisatie zendingsdiaconessen mensen samengebracht in zelfhulpgroepen. Bernadette is voorzitter van zo'n groep en vertelt wat deze samenwerking voor hen betekent.
