Op 16 maart 2021 kwamen predikanten uit Zuid-Afrika en Nederland online bij elkaar om hun preek tijdens de Paasdienst voor te bereiden. Een bijzondere en vruchtbare ontmoeting. Onderstaande zegenbede en dit gebed geschreven door Stephen Pedro (Z-Afrika) en Hans Tissink (NL), werden daar gedeeld. Wij wensen u in deze Stille Week alvast Goede Paasdagen toe.
In Zuid-Afrika werden meer mensen ziek van corona dan in andere Afrikaanse landen. Maar bewoners hadden het meest te lijden vanwege de strenge lockdown. In die periode kregen de armsten in KwaZuluNatal met steun van Kerk in Actie 119.000 groenteplantjes rondgebracht voor een kleine bijdrage. Mensen komen bij elkaar om te bidden. Juist nu is het goed dat kwetsbare gezinnen hebben geleerd samen te werken. Ze hebben elkaar meer nodig dan ooit!
Net als in Nederland staan ook kerken in Zuid-Afrika sinds maart 2020 voor de vraag hoe ze zo goed mogelijk kerk kunnen tijdens de coronapandemie. Kan de kerk een rol spelen in de samenleving, door bijvoorbeeld samen te werken met de overheid, of te helpen op plekken waar de overheid afwezig is? Het Beyers Naudé Centrum brengt predikanten samen om over deze vragen na te denken.
Soms zijn arme mensen niet in beweging te krijgen om hun situatie te verbeteren. Ze klagen en geven anderen de schuld. Langdurige sociale ongelijkheid, racisme en gebrek aan mogelijkheden, kan mensen totaal verlammen. Dat doorbreken is een hele uitdaging. Kerk in Actie steunt mensen die zo’n uitdaging durven aangaan. En als dat lukt dan is de vreugde die dat teweeg brengt des te groter, zoals de “bekering” van Thandi.
Terwijl men meer en meer begint te morren in Zuid Afrika nu de lockdown maar voortduurt, ben ik wat tot rust gekomen aan deze kant van de wereld. Het nieuws uit Zuid Afrika volg ik natuurlijk nog steeds op de voet. Via vrienden en collega’s hoor ik over onrust, berusting, onzekerheid en ontevredenheid.
Vandaag is de dag dat in Zuid-Afrika de oorspronkelijke periode van lockdown (21 dagen) zou eindigen. Inmiddels verlengd tot eind april, lijkt het er op dat die drie weken het maximum waren wat met name de arme bevolking aankan.
Het zal je niet verbazen, een blog naar aanleiding van het corona virus. Alles lijkt er tegenwoordig over te gaan. Ook ik kan er niet onderuit. Het is een vreemde gewaarwording hoe snel dit virus de hele wereld heeft veranderd, en nog steeds verandert.
Vorige week begon de veertigdagentijd met as-woensdag. Het raakte me diep om het teken van het kruis op het hoofd te krijgen. De woorden bleven echoën: ‘From dust you came, and to dust you shall return’. Een periode van inkeer, bezinning en soberheid is ingeluid.
Als ik de afslag richting de township neem, komen de rookwalmen van tientallen braaien me tegemoet. Golfplaten krotten, honden, mensen, chaos alom.
De groepsapp van de buurt staat de laatste tijd weer roodgloeiend: “Hallo, weet iemand wat stadium 6 betekent?” “Zitten we zonder stroom dit weekend?” “Is er nu wel of niet loadshedding vandaag?” “Heeft iemand misschien een gasbrander die ik mag lenen?”