Na een lange zomervakantie is het tijd om weer eens via de weblog van ons te laten horen. Ecuador was de afgelopen weken in de ban van de schokkende vondst in Mexico. Daar werd onlangs een massagraf ontdekt met 72 vermoorde migranten of mensen 'zonder papieren' zoals ze ook wel worden genoemd. Een 17 jarige migrant uit Ecuador wist de moordenaars te ontsnappen.
Afgelopen weekeinde ben ik (Klaas) met zo’n 40 andere mannen van de kerk op retraite geweest. Eerlijk gezegd was ik zelf niet op het idee gekomen om mee te gaan, want ik ben niet zo’n conferentieganger en heb geen bijzondere voorkeur voor een mannen onderonsje. Maar Luz Myriam, onze dominee, nodigde me speciaal uit omdat dit een mooie gelegenheid zou zijn om meer te zien van wat het geloof in een pinksterkerk voor mensen betekent. Daar heeft ze helemaal gelijk in gekregen.
Febe kwam vandaag verdrietig thuis. Haar schoolvriendinnetje Maria José was ontroostbaar omdat ze haar vader zo mist die naar Spanje is vertrokken om geld te verdienen voor zijn gezin. De bedoeling is dat hij twee jaar zal wegblijven. Hij is zeker niet de enige vader of moeder hier die zijn of haar geluk tijdelijk in het buitenland gaat beproeven en zo hoopt de economische situatie van het gezin te verbeteren. We hebben al veel schrijnende verhalen gehoord, vooral van de achterblijvers.
Zoals we al hebben aangekondigd in onze laatste rondzendbrief hebben we materiaal ontwikkeld ter voorbereiding van Pinksteren. Hieronder vinden jullie negen portretten van mensen met wie wij samenleven en samenwerken en die speciaal voor de ‘zusters en broeders in Holanda’ iets hebben geschreven over de heilige Geest. Deze teksten zijn door ons hieronder verwerkt in materiaal dat zowel voor de viering van een Pinksternoveen (= bijeenkomsten op de negen dagen tussen Hemelvaartsdag en Pinksteren) als voor gesprekskringen bruikbaar is. Want waarom zouden we ons wel voorbereiden op Kerst en Pasen, maar niet op Pinksteren? Het materiaal bestaat uit 5 documenten: een document met de achtergronden en uitleg over het project document openen een handleiding voor een pinksternoveen document openen een handleiding voor drie avonden gesprekskring document openen negen persoonlijke ervaringen uit Latijns-Amerika document openen voor wie de foto's apart gebruiken wil document openen
In de vakantie voor Pasen ging ik naar een krater van een vulkaan. Een krater is het gat van de vulkaan. De krater waar wij heengingen heet Pululuhua (je zegt poeloelahoea). Het is er heel mooi. De laatste uitbarstingen van deze vulkaan zijn ongeveer 2500 jaar geleden. Ze noemen het nu een uitgedoofde vulkaan. Er wonen ongeveer 56 mensen (en kinderen) in de krater en er is een piepklein schooltje. Die mensen verbouwen groente en het is de enige krater in de wereld waar landbouw wordt gedaan. Er leven ook heel veel verschillende dieren en speciale planten, zoals orchideen. Wij hebben er gewandeld en paard gereden. Het was heel leuk!
s Ochtends vroeg om 7 uur als we de kinderen naar school hebben gebracht en naar ons werk rijden komen we altijd langs twee "waterverkopers", geen gewoon water, maar "medicinaal water", zoals ze het zelf noemen. Vooral op koudere ochtenden vinden deze watertjes gretig aftrek. Het karretje waarop de flessen met kruidendrankjes (want dat zijn het) worden uitgestald belooft beterschap bij allerhande klachten: hart, nieren, zenuwen, prostaat en niet nader omschreven "vrouwenklachten".
Ruim een week geleden ben ik (Conny) begonnen met autorijlessen. Met frisse tegenzin, maar onontkoombaar. Je mag hier een jaar rondrijden op een internationaal rijbewijs, maar daarna moet je een nationaal rijbewijs hebben, anders is de auto niet verzekerd. We hadden gehoopt dat dat een soort administratieve procedure zou zijn, maar nee, we moesten verplicht op cursus. Nu zit ik dus op cursus, drie weken lang, 2 uur per dag. Het is een behoorlijk aanslag op mijn tijd, zeker omdat ik tegelijkertijd ook zelf een cursus geef.
Omdat in Nederland het kabinet gevallen is én omdat het hoog tijd wordt om dit weblog weer eens aan te vullen, leek het me een goed idee om iets te schrijven over pentecostalen (pinkstergelovigen) en de politiek. Dat was ook het thema van de mastercursus die ik (Conny) onlangs gaf en waar studenten voor een aantal landen hebben onderzocht of en hoe pentecostalen zich in de politiek mengen. Dat leverde een heel divers beeld op!
Afgelopen zaterdag vierden we kerstfeest op het platteland met een grote groep kinderen. Zie de beelden op:kerstfeest op het platteland van Ecuador
We hadden ons er helemaal op ingesteld dat er weinig bijzonders zou gebeuren ter voorbereiding op Kerst in de kerk. In de meeste protestantse kerken in Latijns -Amerika wordt weinig aandacht geschonken aan liturgische voorbereidingstijden zoals Advent en 40 dagentijd. We waren thuis al begonnen met het aansteken van de eerste adventskaars met de kinderen, toen we er achterkwamen dat ze hier in Ecuador (evenals in andere landen) een andere tradtie hooghouden, namelijk die van het Kerstnoveen.