Zaterdag 15 augustus werd het einde van de Japanse bezetting van voormalig Nederlands-Indië gevierd. Een gebeurtenis die vaak misschien problematisch wordt aangeduid als de “bevrijding van Nederlands-Indië”. Dat deze aanduiding niet voor alle betrokken partijen de lading dekt blijkt misschien wel uit het feit dat de Indonesische Onafhankelijkheidsdag niet op 15 maar op 17 augustus gevierd wordt. Hoewel de afgelopen decennia het bewustzijn van vele Nederlanders over het koloniale verleden van ons land misschien al aanzienlijk is verdiept en verbreed, lijkt het debat over wat dit kolonialisme inhield nog lang niet af.
Tijdens zijn bezoek aan de getroffen kerken in het centrum van Beirut, raakt uitgezonden medewerker Wilbert van Saane in gesprek met de orthodoxe priester Antonios. Priester Antonios vertelt met een stralend gezicht hoe hij samen met vrijwilligers uit zijn kerk de zwaar beschadigde parochies in Beirut te hulp is gekomen.
Om 10.00 uur ’s morgens kom ik via een omweg Beiroet binnen. Veel wegen zijn door het leger afgesloten, met name rondom het havengebied. De ravage is er groot en de hulpdiensten zijn er nog volop actief. Voor de Near East School of Theology ligt een grote hoop versplinterd glas. Er komt telkens een beetje bij. Overal in het gebouw is de staf bezig om de scherven bij elkaar te vegen. De explosie heeft ramen en deuren uit hun voegen gerukt, zelfs tot in de kelders onder het gebouw.
Docent systematische theologie en missiologie
Door de enorme explosie in de haven van Beiroet, vlakbij het historisch centrum, zijn volgens de laatste berichten zeker 100 doden gevallen en 4000 mensen gewond. Er zou een loods zijn ontploft waar 2700 ton ammoniumnitraat - zeer explosief materiaal - lag opgeslagen. “Beiroet lijkt een oorlogsgebied, gebouwen zijn weggevaagd en er zijn heel veel gewonden,” vertelt Rima van Saane. Ook het gebouw van de Near East School of Theology, partner van Kerk in Actie, is beschadigd. Uitgezonden medewerkers Wilbert en Rima van Saane en hun kinderen zijn ongedeerd gebleven. Wij bidden voor alle getroffenen.
Nog nooit was het zo erg als nu. Sprinkhanenzwermen, soms zo groot als de provincie Utrecht, doen zich tegoed aan mais, rijstplanten en groenten. En aan het katoenveld van boer Hussain.
Zeventig procent van de bevolking in Rwanda is jonger dan dertig jaar. Wil het land vooruit komen, dan moeten ze opgeleid worden en werk vinden. “Als kerk bieden we onze jongeren allerlei mogelijkheden.” vertelt jongerenwerker Epimaque. “Zij kiezen wat ze willen doen, wij helpen hen ontwikkelen. Zo groeien ze stap voor stap. Als ze iets willen wat we nog niet aanbieden, bekijken we of we dat kunnen regelen.”
Marjam (60) komt uit een traditioneel christelijke familie uit Palestina, maar had de Bijbel nog weinig van binnen gezien, laat staan gelezen. Haar geloof stond op een laag pitje. Tot ze met haar vriendin Layla meeging naar een ochtendje bijbelstudie. Nu is Marjam een van de meest trouwe bezoeksters van de wekelijkse bijeenkomsten. “De Bijbel heeft me écht veranderd.”
Vierdejaars student Naomi weet het zeker: ‘waar de Geest je leidt is de beste plek’. Ik schrik ervan. Want ik ben in Nederland en zou liever in Zambia zijn. Volgens Naomi ziet de Geest dat dus anders.
Theologiedocenten in Zambia
Vrouwen in de opvang produceren honderden mondkapjes voor gasten, medewerkers en vrijwilligers van alle INLIA-locaties. Tijdens het naaien wordt er Nederlands geoefend.
Het is zondags altijd een drukte van belang in de kerk van Ibex Hill. Overal zitten mensen. Op bankjes of op de grond. Er kan altijd nog wel iemand bij.