De stroom is op rantsoen in Zambia, dat betekent elke dag acht uur geen elektriciteit. De ene dag van zes uur ‘s ochtends tot twee uur in de middag, de andere dag van twee uur ‘s middags tot tien uur ’s avonds. Dat heeft alles te maken met het feit dat er te weinig regen is gevallen.
Theologiedocenten in Zambia
Op vrijdag 13 september a.s. presenteert Marleen Anthonissen-van der Louw, uitgezonden medewerker van Kerk in Actie, haar boek ´Dagboek uit Jeruzalem - het leven van een pastoraal werker in de Heilige Stad´. Tevens markeert ze hiermee het einde van haar uitzending. U kunt erbij zijn! Heeft u zich al aangemeld? Dit kan tot maandag 9 september a.s.
Najaar 2019 zal de Rwandese predikant Celestin voor drie maanden in Amsterdam studeren. Hij zal wil dan graag kerken in Nederland bezoeken. Kerk in Actie medewerkster Sietske Renting brengt u de hartelijke groeten over van deze predikant, die zij mei 2019 bezocht in Rwanda.
Trots komt David Sakala op ons af gerend. ‘One people! One people!’ roept hij. In de door hemzelf gemaakte val heeft hij een kunda gevangen. Wij schieten in de lach en feliciteren hem met zijn vangst.
De Zuid-Afrikaanse Sue van der Walt is kinderwerkster bij de organisatie PEN in Pretoria. Sue ontfermt zich over kinderen in de achterstandswijken van Pretoria, die opgroeien in armoede en gebroken gezinnen. De kinderen komen na schooltijd bij Sue voor hulp bij hun huiswerk. Ook krijgen ze te eten, omdat goede voeding er thuis vaak bij inschiet. Mede dankzij uw steun aan Kerk in Actie kan Sue dit werk doen. Wat inspireert haar?
Jongerenwerker Zakhele werkt nu zes jaar bij de organisatie PEN in Zuid-Afrika. Hij werd uitgenodigd om mee te gaan als gastspreker tijdens een vakantiekamp, dat PEN organiseerde voor de kansloze jongeren uit Pretoria. De levens van de jongeren raakten hem. Het was namelijk zijn eigen verhaal. Ooit is hij zelf uit het dal geklommen. Dat gunt hij deze jongeren ook.
Koby in Ghana is twaalf jaar oud, maar heeft al een heel leven achter zich. Toen hij nog maar zeven jaar was, stuurde zijn moeder hem zonder enig overleg naar zijn oom en tante die bij het enorme stuwmeer Lake Volta woonden. Ze werkten daar als vissers en konden de hulp van hun kleine neefje goed gebruiken.
Mijn naam is Julianto, maar mijn vrienden noemen me Juli. Sinds 2008 woon ik in het Hoop opvanghuis, samen met andere voormalige straatkinderen.
Gisterenavond landde de groep uit Leusden weer op Nederlandse bodem. Op het vliegveld hebben we elkaar diep in de ogen gekeken en elkaar een dikke knuffel gegeven. De ervaring leert dat wanneer je door de deur van de aankomsthal gaat de reis met elkaar afgelopen is. Zou het groepsgevoel ook verdwenen zijn?
De groep die in Rotunda verbleef kreeg een bijzonder verzoek. Ze kwamen met de gedachte dat ze een gebouw op zouden gaan knappen. Het werd een kruisbeeld.