Zondag 6 juni wordt in veel gemeenten gecollecteerd voor vrouwen in Noord-Oeganda. Door de coronacrisis zijn hun omstandigheden in veel gevallen verslechterd. De Mothers Union wil de komende tijd daarom weer volop investeren in hulp en trainingen.
De jarenlange burgeroorlog, het huishoudelijk geweld, de armoede en de droogte maken het leven in een Noord-Oegandees dorp zwaar. Vrouwen nemen meestal een ondergeschikte positie in, terwijl er veel op hun schouders rust: de zorg voor hun kinderen, hun man, het gezinsinkomen en de huishouding. De Mothers' Union is het vrouwennetwerk van de Orthodoxe Kerk, die hier verandering in brengt, bijvoorbeeld in het leven van Rose.
Mensen die met veel geweld te maken krijgen, hebben vaak moeite mensen te vertrouwen en weer lief te hebben. Dertig jaar lang maakte de terreurgroep Het Leger van de Heer het noorden van Oeganda onveilig. Groepen gewapende mannen plunderden, moordden, verkrachtten en ontvoerden kinderen. Veel Oegandezen zijn hals over kop gevlucht en in vluchtelingenkampen elders in het land beland. Ze lieten huis en haard en moestuin achter. Maar waar leef je dan van? Esthers 16-jarige broer werd er op uitgestuurd om de oogst van hun overhaast achtergelaten grond binnen te halen, nu 19 jaar geleden. Hij keerde nooit meer terug. Een wond die nooit heelt. Iedere familie heeft zo eigen trauma’s te verwerken.
