Bangladesh heeft een kleine, maar krachtige kerk
In Bangladesh is minder dan een half procent van de bevolking christen. In afgelegen dorpen is het niet vanzelfsprekend dat gelovigen samen een sterke gemeente vormen. Kerk in Actie steunt dorpskerken om een actieve gemeente te zijn en zich in te zetten voor hun omgeving.
Midden in het dorpje Boruka klinkt enthousiast gezang en geklap uit een klein dorpskerkje, opgetrokken uit golfplaten. De 22-jarige Madhobi Biswas leidt de zangdienst. Ze volgde daarvoor eerst een training. “Daar leerde ik hoe je een groep leidt, maar ook hoe je een bijbelstudie voorbereidt en het evangelie kunt delen met niet-christenen.” Een relevant thema, want ook in dit dorp vormen christenen een minderheid. “Ik heb geleerd hoe belangrijk het is om als dorpsgenoten harmonieus met elkaar om te gaan en om als kerk klaar te staan voor anderen in ons dorp.”
Arm en laagopgeleid
De Bengaalse regio Mymensingh telt veel kleine dorpsgemeenten. Kerk in Actie ondersteunt hier een project voor gemeenteopbouw. Dit helpt gemeenten om te groeien tot bloeiende geloofsgemeenschappen. Biplob Das, projectcoördinator, legt uit waarom die steun belangrijk is. “Veel dorpskerken in deze regio zijn ontstaan doordat hele families of gemeenschappen overgegaan zijn van het hindoeïsme naar het christendom. Maar veel mensen zijn arm en laagopgeleid. Veel van hen zijn analfabeet en ook de gezondheidssituatie is slecht. Er zijn hier geen geschoolde predikanten of kerkelijk werkers, en de kennis over het geloof is beperkt.”
In deze regio is nog geen procent van de bevolking christen. Er zijn niet veel kerken, maar de kerk is ook hier belangrijk om als christenen te kunnen groeien in je geloof. “We ondersteunen mensen om in hun eigen dorp samen kerk te zijn. We trainen hen om een rol in de kerk op zich te nemen. En we helpen bij het opzetten van activiteiten zoals zondagsschool en jongeren- en vrouwengroepen. Op dit moment doen we dat in twintig dorpen.”
Doktersbezoek en bijles
De trainingen zijn niet alleen gericht op taken binnen de kerk. Gemeenteleden leren ook hoe ze als kerk in hun eigen omgeving dienstbaar kunnen zijn, bijvoorbeeld met kleinschalige diaconale activiteiten. Zo zijn er gemeenten die spaargroepen opzetten, waarin gezinnen samen sparen voor grote uitgaven zoals studiekosten voor hun kinderen. In het dorp Alohori heeft de kerk een dokter gevraagd maandelijks het dorp te bezoeken. “Er zijn hier geen gezondheidsvoorzieningen en een ziekenhuis is ver weg”, licht Das toe. “Nu kunnen mensen bij klachten toch terecht voor een consult of medicijnen.”
Gemeentelid Sonia (18) geeft bijles in haar dorp. “Veel kinderen vinden het moeilijk om thuis hun huiswerk te maken”, vertelt ze. “Ze komen dan graag naar de bijles van onze kerk. Hier kunnen ze samen met anderen aan hun schoolwerk werken. En wij kunnen hen helpen.” Er komen zo’n tien kinderen naar de bijles. “Door de bijlessen gaat het beter op school en kunnen kinderen zich beter ontwikkelen. Het is heel mooi dat we hen daar als kerk bij kunnen helpen.”
Omgang met andere religies
Al deze activiteiten dragen bij aan een harmonieuze omgang met moslims of hindoes in het dorp, zegt Das: “We leren mensen ook om over hun geloof te praten, bijvoorbeeld door open te staan voor vragen. Er is weleens onderling onbegrip. Maar ze leren om rustig uit te leggen wat het geloof voor hen betekent. Ons doel is te bouwen aan sterke kerken. Een kerk is sterk als haar leden sterk zijn, hun geloof vast is, als ze hun naasten liefhebben en naar hen omzien.”
Help mee
In landen waar christenen in de minderheid zijn, wil Kerk in Actie hen versterken in hun geloof en hen ondersteunen om aanwezig te zijn in de samenleving. Vooral op plekken waar het christendom verdrukt wordt, waar spanningen zijn tussen christenen en andere religies of waar christenen worden vervolgd. Kerk in Actie stimuleert dat kerken verbinding zoeken met andersgelovigen. Via het zendingsprogramma van Kerk in Actie krijgen christenen in Bangladesh ondersteuning om als kerk in de minderheid te kunnen voortbestaan, om het evangelie in woord en daad uit te dragen en om bruggen te bouwen met moslims, boeddhisten en hindoes.
