Brand

‘Alleen de kleren die we aan hadden hebben we nog’, vertelt evangelist Zulu uit Malherbe, een dorpje een dik uur rijden van Lusaka. ‘Verder is ons hele huis door brand verwoest.’ Op een zondagmiddag brengen we hem, samen met een aantal collega’s, een bezoek.

Motor

‘Een paar jaar geleden heb ik een motor gekregen van de kerken in de regio. Mijn gemeente is enorm uitgestrekt en zo kan ik de mensen makkelijker bezoeken. Ik ben er zuinig op en zet de motor altijd in ons huis. Maar op een middag stootte een van de kinderen tegen de motor, de motor viel en lekte benzine. De benzine raakte het houtkoolvuur in de keuken. Binnen een paar minuten stond het hele huis in lichte laaie. Ik probeerde nog wat spullen te pakken maar het ging zo snel. We schreeuwden en schreeuwden. Maar niemand hoorde ons. Toen er hulp kwam was het al te laat. Alles ging in vlammen op, onze meubels en kleren, de hele voorraad mais van dit jaar die net geoogst was, ook onze twee naaimachines. Gelukkig raakte geen van de kinderen gewond.’

Dragen

De evangelist doet geëmotioneerd zijn verhaal. Als hij afrondt doet hij zijn arm om zijn vrouw heen en zegt: ‘Mijn voeten waren helemaal verbrand, zij heeft me de eerste weken steeds gedragen.’ Het raakt me, uitingen van genegenheid in het openbaar zijn zeldzaam. Namens de kerken in de regio geven we dekens, kleren en levensmiddelen. Daarna gaan we bij het verbrande huis kijken. Het is een treurig gezicht. Gelukkig kregen ze meteen veel hulp, van gemeenteleden maar ook van mensen uit het dorp. Maar een nieuw huis staat er niet zomaar, ze wonen nu in een twee kamer woning (met z’n vijven) en hopen dat de landelijke kerk snel helpt om een ander huis te bouwen.

Roeping

Evangelist Zulu laat ons alles zien, en benadrukt dan: ‘ik hoop niet dat de kerkleiding me nu overplaatst naar een andere gemeente. Ik wil hier blijven werken. God heeft me hier geroepen.’