De Vrolijkheid geeft kinderen in azc een feestje van hoop
Je bent 7 jaar oud en gisteren vanuit het aanmeldcentrum in Ter Apel verhuisd naar azc Almere. De reis ervoor was lang. Hoe lang je hier zal blijven? Geen idee. Alles is nieuw en vreemd. Het overkomt jaarlijks vele jonge vluchtelingen. Ze hebben vaak indringende ervaringen achter de rug, maar ook hun bestaan in Nederland blijft doorgaans nog jarenlang onzeker.
Je moeder heeft gezegd dat je wel even buiten mag gaan spelen zolang zij aan het koken is. De ruimte waar je sinds 24 uur met je ouders en grote broer in woont is klein. Het voelt goed om even buiten te zijn en ook een beetje onwennig. Het motregent en je ziet geen kinderen van jouw leeftijd bij het speeltuintje op de binnenplaats van het azc. Wel een peuter op de schommel die door zijn moeder zachtjes geduwd wordt.
Verhaal gaat verder onder foto
Op naar vrolijkheid!
Dan rennen er plotseling een jongen en een meisje langs het hek van de speeltuin. Het meisje lijkt van jouw leeftijd te zijn. Ze kijkt naar je om en stopt met rennen. Ze lacht en wenkt, ‘Kom! Vrolijkheid!’. “Wat?!” Je verstaat het niet maar je loopt achter de twee aan richting een vierkant gebouw. Jullie gaan naar binnen en lopen door een gang die naar schoonmaakmiddel ruikt. Dan zwiept er aan het einde van de gang plotseling een deur open. Een lange, blonde vrouw met een grote glimlach kijkt je aan en gebaart je naar binnen te komen. Je wordt er een klein beetje verlegen van en blijft op de drempel staan. Er schijnt warm licht in de ruimte. Aan de muren hangen grote vierkante prikborden met felgekleurde schilderingen van fantasiedieren erop. Je ziet ook twee grote kasten met daarin oneindig veel keurig opgestapelde bakjes met materialen erin. Kurken, knoopjes, touw, kwasten en papier. Een vrouw met zwarte krullen en vriendelijke ogen hurkt voor je neer. Ze doet je een beetje denken aan je tante. ‘Ik heet Alida, hoe heet jij?’. Je geeft antwoord en zij vertelt in jouw taal dat je je jas mag uitdoen en mag gaan zitten aan de grote tafel.
Verhaal gaat verder onder foto
Bouwen aan je eigen verhaal
Nadat je je jas hebt opgehangen, kijk je om je heen. Er komen steeds meer kinderen naar binnen gewandeld. In de hoek van de ruimte staat een bijzondere kast waar allemaal gekleurde snoeren uitkomen. Er staan een meisje en een jongen, allebei groot, met koptelefoons op hun hoofd op een ritme mee te wiegen. De een kijkt daarbij geconcentreerd naar een computerscherm en wijst naar het scherm met allemaal bewegende schuifjes. Dan begint de ander te zingen. Je verstaat niet wat ze zeggen, maar het klinkt heel mooi en spannend. Aan de andere kant van de ruimte zie je ineens een soort hele grote, houten werkbank staan. Er hangt allemaal gereedschap aan, tangen en ook een hele grote zaag. Je weet niet precies waarom, maar je wordt ernaar toegezongen en voelt voorzichtig aan een hamer die aan een haakje hangt. Dan staat Alida ineens naast je, ‘mooi hè? Wil je iets maken met de hamer?’. Je pakt de hamer en ze begeleidt je naar de grote tafel waar de andere kinderen stukken hout aan het stapelen en sorteren zijn. Het meisje met wie je binnen bent gekomen wenkt je weer. Je gaat naast haar zitten. Een meneer in een grote witte jas met allemaal verfvlekken is bezig met het bouwen van een soort gekke robot op de tafel. ‘Kan die robot zelf bewegen denken jullie?’, vraagt hij. ’Hij is een kunstenaar’, zegt Alida. Je pakt een stuk hout en nog een, en een spijkertje. ‘Goed uitkijken hè…’. Dan begin je met timmeren en bouwen aan jouw verhaal.
Verhaal gaat verder onder foto
Kerk in Actie steunt werk De Vrolijkheid
Een op de drie vluchtelingen die naar Nederland komt is jonger dan 18 jaar. Deze jonge vluchtelingen zijn vaak afkomstig uit landen waar geweld en onderdrukking tot het dagelijks leven horen. Stichting de Vrolijkheid organiseert creatieve activiteiten voor hen in asielzoekerscentra. Omdat jonge vluchtelingen vaak indringende ervaringen achter de rug hebben zijn middelen als dans, theater, muziek, nieuwe media en beeldende kunst hét instrument om hun verhalen vorm te geven. Wekelijks worden meer dan 100 kunstprojecten op bijna 30 azc´s gerealiseerd. Kerk in Actie ondersteunt het werk van de Vrolijkheid.
Feest van Hoop
Het project 'Vrolijkheid in asielzoekerscentra' is een van de projecten die centraal staat in de Pinkstercampagne ‘Feest van Hoop’ van Kerk in Actie. Zelden verlangden we zo naar hoop en uitzicht. Met Pinksteren vieren we dat er hoop is, omdat Gods Geest bij ons is. Kinderen leven die hoop voor. Daarom maken we van het pinksterfeest een feest van hoop. We komen in actie met en voor kinderen ver weg en dichtbij. Doe mee! Alle informatie is te vinden op kerkinactie.nl/pinksteren.
