Jaba (22) en Joyce (19) gaan met leeftijdsgenootjes in gesprek over God
Christen zijn op een plek waar je in de minderheid bent is niet makkelijk. Zeker niet voor jongeren. Jaba uit Bangladesh en Joyce uit Putten (Nederland) vertellen hoe zij op social media of in de stamkroeg vertellen over hun geloof.
Joyce Norbart (19):
‘Mensen vinden het mooi als je ergens voor staat’
In haar woonplaats Putten is het normaal om in God te geloven, op haar opleiding in Nijmegen is ze een buitenbeentje. Toch gaat Joyce graag het gesprek aan over God. “Ik wil mensen het geloof niet door de strot duwen, maar wel een zaadje planten.”
“Het geloof is voor mij de basis, ik probeer te leven zoals God dat wil. In Putten kijkt niemand ervan op als je christen bent. Maar ik ga natuurlijk ook weleens uit die bubbel. Ik had een tijdje een vriend in Limburg. Zijn vrienden keken er vreemd van op dat ik christen ben. Ze dachten dat het vooral beperkingen met zich meebrengt. In mijn klas in Nijmegen is maar één meisje christelijk. In de groep is het vaak lastig om te zeggen dat je van Jezus houdt. Soms ben ik bang voor de reacties. Maar jongeren zijn ook nieuwsgierig. Tijdens een wandeling vroeg een klasgenoot: ‘Jij bent christelijk hè? Heb je nog iets speciaals gedaan met Kerst?’ Dat vind ik mooi, ergens boeit het ze toch wel. In mijn stamkroeg heb ik soms onverwacht de mooiste gesprekken over God. Ik merk dat mensen het mooi vinden dat ik ergens voor sta. Als iemand er niet op zit te wachten, laat ik het gaan. Ik wil mensen het geloof ook niet door de strot duwen, maar liever een zaadje planten.”
Jaba Sarher (22):
‘Ik weet nu hoe ik mijn geloof kan uitdragen’
In Bangladesh is minder dan een half procent van de bevolking christen. Jaba volgde via Kerk in Actie een training voor kerkelijk vrijwilligers aan de theologieopleiding in Bangladesh. Het inspireerde haar om leeftijdsgenoten over haar geloof te vertellen.
“De meeste mensen in Bangladesh zijn moslim. Veel mensen vragen aan mij wie Jezus eigenlijk is. Vroeger kon ik hun vragen niet goed beantwoorden, door de training kan ik dat nu wel. We hebben les gehad over de Bijbel, over de kerk en over discipelschap. Ook heb ik geleerd hoe ik Jezus kan volgen en welke levensstijl daarbij past. Klasgenoten en anderen zien dat ik veranderd ben, dat maakt hen nieuwsgierig.
Ik volg een verpleegopleiding en wil na die opleiding actief worden in de kerk. Ik houd ervan om mensen te helpen. Dat wil ik in mijn werk doen, maar ook in de kerk. Ik stimuleer andere jongeren ook om de vrijwilligerstraining te volgen. Jongeren van nu zijn de toekomstige leiders van de kerk. Door deze training groeien we in geloof en kunnen we ons geloof uitdragen via bijvoorbeeld social media. Zo kunnen we met elkaar bouwen aan een sterke kerk.”
