Rust bij Jezus
Dit is het verhaal van Victor, vierdejaars student op Justo Mwale.
Gebroken gezin
‘Ik ben opgegroeid als vierde kind in een niet-christelijk gezin op het Zambiaanse platteland. Mijn vader en moeder hadden het niet goed samen, ze leefden ieder hun eigen leven. Om de beurt werkte ik op het veld van de een en de ander. Mijn moeder had het schoolgeld van de oudste drie betaald en zei daarom tegen mij ‘ga jij maar naar je vader’. Mijn vader keek echter niet naar me om. Tot mijn veertiende heb ik mijn schoolgeld zelf betaald door sprokkelhout te verkopen.’
Lievelingstekst
‘Op school moest iedereen een keer opschrijven wat hij/zij gelooft of – als je niet gelooft – waarom je niet gelooft. In die tijd las ik soms al in de Bijbel. Onder andere Mattheus 11:28: ‘kom bij Mij, ieder die onder lasten gebukt gaat, Ik zal je rust geven.’ Dat raakte me diep. Want ik had het zwaar omdat mijn ouders niet voor mij zorgden. Bij Jezus vond ik rust. Hij neemt mijn last van mij over. Dat heb ik toen opgeschreven. Het is nog steeds mijn lievelingstekst.’
Groei
‘In die tijd besloot ik kerkdiensten te gaan bezoeken. In de eerste beste kerk ben ik blijven hangen. Dat kwam door een aardige diacones die me in contact bracht met de dominee. Ik mocht meteen op catechisatie. Dat vond ik geweldig. Een jaar later ben ik op 16 jarige leeftijd gedoopt. Op een boarding school is mijn geloof verdiept, vooral nadat de hoofdonderwijzer me betrok bij werk onder wezen en andere kwetsbare kinderen in de buurt.’
Opleidingen
‘Steeds meer mensen zeiden tegen me dat ze een dominee in me zien. Zelf aarzelde ik. Op een dag vertelde een vriend me dat hij naar een Bijbelschool gaat. Ik feliciteerde hem, waarop hij vroeg ‘kun je me brengen?’ Van het een kwam het ander. In 2018 heb ik de Bijbelschool afgerond. En sinds 2020 zit ik op Justo Mwale. Ik ben blij met de liefde voor het woord van God op Justo Mwale. En dat we ook vakken krijgen om van betekenis te zijn in de maatschappij.’
Hands-on
‘Terugkijkend wist God al die tijd waar Hij mee bezig was. Maar ik had het niet door. Ik heb ook lang gedacht dominee onwaardig te zijn omdat ik uit een gebroken gezin kom. Dat zie ik nu anders. Wat niet veranderd is: ik werk nog steeds graag met mijn handen, ook straks als dominee.'
