Situatie op Lesbos nijpend: "Mensen bevriezen in hun tent, kinderen op volle zee achtergelaten"
Borderline Lesvos, partner van Kerk in Actie, helpt vluchtelingen die vastzitten op het Griekse eiland Lesbos. De organisatie biedt ook onderwijs aan kinderen. Alice Kleinschmidt vertelt over een koude winter en ongure praktijken.
Dit jaar is het, na de tragedie van vorig jaar met de grote brand die het Moriakamp in de as legde en de nooit eindigende opsluiting van vluchtelingen in de kampen, voor vluchtelingen op het eiland nog onverminderd slecht.
Verhaal gaat verder onder foto
Tekening uit het kamp
Koude winter
De winter was dit jaar erg koud, op zich niet ongewoon, maar het is vreselijk om dan dag en nacht in een klein en licht tentje te moeten zitten aan zee, waar de wind huilt. Toch wonen er 9.500 vluchtelingen op het eiland, 85% van hen in kampen en bijna 7000 van hen in een veel erger kamp aan zee met alles geïmproviseerd. Langzaamaan is er tenminste een beetje warm water, dus elk gezinslid kan één keer per week douchen, er zijn geen verwarmingsapparaten toegestaan, want het elektriciteitsnet kan dat niet aan. Er waren al twee branden vanwege elektrische kortsluitingen, waarbij een zwangere vrouw gewond raakte.
Vluchtelingen geslagen en teruggestuurd
In 2021 hadden we tot nu toe elke week 30 tot 100 nieuwkomers. Sommigen probeerden meermaals over te steken maar werden in elkaar geslagen door politie en kustwacht en illegaal teruggestuurd. Een vluchteling is in januari doodgevroren, toen hij per boot in een rotsachtig gebied aankwam en de groep zich enkele uren moest verstoppen, opdat de kustwacht hen niet illegaal terug zou duwen naar Turkije.
Verhaal gaat verder onder foto
Welkomstkantoor open
Bij Borderline Lesvos hebben we een nieuw Welcome Office geopend om vooral de vele vluchtelingen te helpen die een positieve asielbeslissing hebben gekregen (tot nu toe ongeveer 2500) en die vastzitten op het eiland vanwege een lockdownbeperking met corona. We proberen ze in te schrijven in een huisvestingsprogramma van de staat voor erkende vluchtelingen. Dat is erg goed, maar het kost maanden om alle vereiste documenten te verzamelen (bankrekening, belastingnummer etc.).
Je huis uit
Tegelijkertijd werden we gebeld door veel gezinnen die hun huidige huisvesting in Mytilini kwijtraken, omdat ze een asielstatus kregen, en ze deze huizen alleen tijdens hun asielprocedures mochten bewonen. Tijdens de lockdown werd niemand op straat gezet, maar nu die op Lesbos een beetje wordt opgeheven, zullen veel gezinnen hun huizen verliezen. Zo is er altijd wat. Maar het grote kamp Mavrovouni is nog steeds afgesloten en we mochten daar geen lessen geven aan kinderen. We denken dat we pas later toestemming zullen krijgen om de kinderen in ons Welcome Office les te geven. Zij hebben het meest te lijden: vrieskou, niets te doen, en ouders die maar wachten op de afloop van hun asielprocedure.
Kinderen dobberen op zee
De regering kondigde ook aan om 950 mensen uit het kamp te deporteren zodra Turkije de coronabeperkingen opheft. Dus dat ziet er niet goed uit. Met het nieuws van zeer gewelddadige push-backs die plaatsvinden op mijn drempel, voel ik me verscheurd. Mijn eigen kinderen hebben een warme en veilige plek, terwijl zoveel anderen, op slechts een paar kilometer afstand, bevriezen in hun tenten en zelfs kleine kinderen worden weggesleurd na aankomst en in een reddingsvlot op volle zee achtergelaten.
Verhaal gaat verder onder foto
Alice in het magazijn van Borderline Lesvos
Recht op beter leven
Gammele tenten. Extreme kou of juist ondraaglijke hitte. Onveiligheid, gebrek aan schoon drinkwater, medicijnen, sanitaire voorzieningen. En misschien wel het ergst van alles: de uitzichtloosheid, het jarenlange, onzekere wachten. Dat is de realiteit waarin duizenden kinderen in Griekse vluchtelingenkampen opgroeien. Kerk in Actie werkt in Griekenland samen met 3 partnerorganisaties. Samen geloven we dat vluchtelingen recht hebben op een beter leven. We helpen met voedsel, kleding en onderwijs en proberen hen op een betere plek te krijgen. Ook investeren we in de landen van herkomst in een beter leven voor kinderen.
Lees ook:
