Vol Vertrouwen
Edward en zijn vrouw Phaides, beiden net afgestudeerd, deelden hun levensverhaal met ons.
Straatkind
Mijn beide ouders overleden toen ik nog heel jong was. Ik heb geen broers of zussen. Sommige familieleden zorgden wel voor me, maar naar school gaan was er meestal niet bij. Rond mijn 12e sliep ik wel thuis, maar de rest van de dag was ik op straat te vinden. Ik bedelde mijn kostje bij elkaar. Ja, ik was een echt straatkind in die tijd. Zonder een echte broer voelde ik me vaak alleen.
Toekomst
Op een dag kwam er een vrouw voorbij. Tot op vandaag weet ik niet wie deze vrouw was. Ze liep langs het groepje straatjongens waar ik mee optrok, maar kwam even later teruglopen. Ze wees naar mij en zei: ‘Wat doe je hier op straat; jouw toekomst ligt ergens anders’. Al snel daarna kwam ik in contact met een hulporganisatie, ging ik terug naar school en begon ik ook naar de kerk te gaan.
“Wat doe je hier, jouw toekomst ligt ergens anders!”
Verdriet
Ik trouwde met Phaides, en we zijn een sterk koppel. Een groot verdriet in ons leven is dat we tot nu toe geen kinderen hebben gekregen. Veel mensen om ons heen, ook op JMU, nemen ons daarom niet serieus. Zij beschouwen me niet als een echte man of praten achter Phaides rug om dat een huwelijk zonder kinderen geen stand zal houden. Phaides is een tijd erg verdrietig geweest, maar gelukkig waren er ook mensen die met ons praatten en ons hielpen. Nu zien we het zo, dat we op andere manieren gezegend zijn. En we weten dat een huwelijk zonder kinderen niet vruchteloos is. Al wordt dat in Zambia wel vaak zo gezien.
Voor de Heer
We gaan bijna beginnen in de gemeente. We hebben hier beiden zoveel geleerd dat we vol vertrouwen de toekomst tegemoet zien. Voor studenten zoals ik zou studeren zonder sponsoring echt onmogelijk zijn. Ik wil deze gelegenheid dan ook graag gebruiken om iedereen die aan onze studie heeft bij gedragen heel hartelijk te bedanken. Het is echt werk voor de Heer!
“Ik wil iedereen die aan onze studie heeft bijgedragen heel hartelijk bedanken!”
