“Zonder jullie hulp kunnen wij ons werk niet doen”
Libanon valt van de ene crisis in de andere. Het land wankelt en snakt naar stabiliteit, net als het hele Midden-Oosten. Daar is recht en gerechtigheid voor nodig. De kerk kan hieraan bijdragen. In Libanon bouwt de kerk aan vrede.
“In 2019 kwam Libanon in een zware economische crisis terecht, gevolgd door de alles ontwrichtende explosie in Beiroet, waarna ook nog de coronapandemie uitbrak. En nu de oorlog, eerst in het zuiden van het land, maar inmiddels overal in Libanon.”
Het is priester Antonis Al Souri van de Grieks-Orthodoxe Kerk in Libanon die dit sombere rijtje opnoemt. “We kampen dus met enorme uitdagingen. De gevolgen zijn merkbaar op sociaaleconomisch vlak, in het onderwijs en de gezondheidszorg. Mensen die voorheen een goed leven hadden, zagen hun spaargeld in rook opgaan en kunnen nu geen medicijnen of collegegeld meer betalen. Je ziet steeds meer mensen het land verlaten, jongeren zien geen toekomst meer in Libanon. Ze zijn druk bezig uit te zoeken in welk ander land ze kunnen gaan werken of studeren. Dit probleem speelt allang, maar de oorlog heeft het nog groter gemaakt.“
Blij met steun
“De kerk doet wat ze kan. We helpen mensen materieel en bieden natuurlijk ook mentale en geestelijke steun. We doen wat we kunnen om mensen aan het werk te helpen, bijvoorbeeld door werkgevers te zoeken. In de huidige situatie is onze armslag beperkt, daarom zijn we erg blij dat kerken uit het buitenland ons steunen. Zonder jullie hulp zouden wij ons werk niet kunnen blijven doen.
Het hele Midden-Oosten heeft dringend behoefte aan stabiliteit! Wat je nu ziet is enkel machtswellust, het recht van de sterkste. Alles lijkt daaraan ondergeschikt, ook mensenrechten. Wat het Midden-Oosten nodig heeft is recht en gerechtigheid. Als er recht is, is er ook menselijkheid. De kerk kan hierin een rol spelen. Overal ter wereld is de kerk een plek waar mensen als familieleden samenleven, hoe verschillend ze ook zijn. In de kerk accepteren we niet dat een broer of zus lijdt. We zijn er om bruggen te bouwen, mensen samen te brengen en te verbinden in plaats van uit elkaar te drijven. De kerk wil geen vijandigheid, maar het beste voor de wereld. De kerk bouwt aan vrede.”
Voor iedereen
“Eerlijk gezegd, ondanks dat de kerk kwetsbaar is doordat veel mensen vertrekken, maken moeilijke omstandigheden haar ook juist sterk. Gemeenteleden staan sterk in geloof en eenheid, en werken schouder aan schouder om alle problemen het hoofd te bieden. Dat verbindt. De kerk in het Midden-Oosten lijdt, maar zal altijd blijven. Het is een plek waar je het koninkrijk van God ziet en waar we iets uitdragen van een betere toekomst waarin wij geloven. Niet alleen voor onze eigen mensen, maar voor iedereen!”
Lees ook het verhaal van Maryam uit Gaza:
