De komende tijd wil Kerk in Actie kerkelijke gemeenten nog meer ondersteunen bij de integratie van vluchtelingen. Wij komen daarom graag in contact met mooie initiatieven die vluchtelingen perspectief bieden en die, hoe klein soms ook, bijdragen aan hun integratie. Op zoek naar mooie verhalen hielden we een enquête.
Ik merk bij mezelf dat ik graag van betekenis wil zijn in het leven, en dat ik dat vaak zoek in grote dingen. Desmond Tutu zei: doe jouw eigen kleine goede daad waar je bent. Al die kleine beetjes zullen met elkaar uiteindelijk de wereld overweldigen.
Gisterenavond landden we om 00.45 uur op Schiphol, moe maar zeer voldaan. De eerste berichtjes stromen al weer binnen in de groepsapp van lekker geslapen, tot kinderen al weer naar school gebracht.Na een intensieve week samen is het toch wat lastig om elkaar los te laten. Wat bracht de laatste dag ons in Libanon.
In de aanloop naar de verkiezingen voor het Europees Parlement hebben de Conferentie van Europese Kerken en de Churches’ Commission for Migrants in Europe (CCME) een brochure gemaakt met als titel: Europe: It’s OUR future - Church Action in the 2019 European Parliament elections om kerken uit te nodigen betrokken te zijn bij deze belangrijke verkiezingen.
Vergeten en vergeven …. makkelijker gezegd dan gedaan! Als je beseft hoe lang we er in Nederland al over doen om in het reine te komen met de Tweede Wereldoorlog, dan is dat voor Rwanda helemaal een grote klus. Pasteur Jerôme is predikant van de Presbyteriaanse Kerk in Remera, dichtbij de Rwandese hoofdstad Kigali. Na de genocide die zijn land in 1994 verscheurde richtte hij de ‘Light Group’ op.
Deze blog ontstaat op de laatste avond in het guesthouse. Terug van een dag vol nieuwe indrukken. Het valt niet mee om een blog te schrijven met volle hoofden en vermoeidheid. De een begint, de schrijven, de andere vult aan en na een avond de laptop doorgeven is het dan toch gelukt.
Fortuné bleef kinderloos achter toen haar man aan aids overleed. In Rwanda is het schande als je als vrouw geen kinderen hebt. Fortuné wilde dolgraag kinderen! Ze bad tot God. Toen ze een straatmeisje zag lopen, besefte ze dat ze haar zou kunnen helpen. Ze nam Clarisse in huis. God had haar gebed verhoord en haar een kind gegeven!
Mensen die met veel geweld te maken krijgen, hebben vaak moeite mensen te vertrouwen en weer lief te hebben. Dertig jaar lang maakte de terreurgroep Het Leger van de Heer het noorden van Oeganda onveilig. Groepen gewapende mannen plunderden, moordden, verkrachtten en ontvoerden kinderen. Veel Oegandezen zijn hals over kop gevlucht en in vluchtelingenkampen elders in het land beland. Ze lieten huis en haard en moestuin achter. Maar waar leef je dan van? Esthers 16-jarige broer werd er op uitgestuurd om de oogst van hun overhaast achtergelaten grond binnen te halen, nu 19 jaar geleden. Hij keerde nooit meer terug. Een wond die nooit heelt. Iedere familie heeft zo eigen trauma’s te verwerken.
Mogen daders bij de dodenherdenking zijn? Zeventig jaar na de Tweede Wereldoorlog is dat nog een heikel punt in Nederland. Laat staan in Rwanda, waar bijna 1 miljoen Rwandezen 25 jaar geleden werden vermoord door hun eigen buren. Justin Hakizimana verloor toen 3 kinderen.
Leendert-Jan en André blikken in een guesthouse in Beiroet terug op de Taizé conferentie die zojuist is geëindigd. Na vier intensieve dagen is het nog niet zo eenvoudig om al die indrukken in woorden te vatten.
