Woensdagavond 18 december 2019 was de vierde editie van de landelijke actie Deel je Tafel met vluchtelingen. Er zijn en worden heel veel tafels georganiseerd en we gaan er graag in 2020 mee door.
Theologiedocenten in Zambia
Collega Janet Bac kreeg op de Landelijke Diaconale Dag een vraag van een deelnemer: Hoe kun je ervoor zorgen dat asielzoekers een ‘warme overdracht’ krijgen als ze moeten verhuizen van het AZC, waar je ze net een beetje hebt leren kennen, naar een ander AZC of een gemeente elders in het land? Hoe zorg je er dan voor dat ze niet weer zonder netwerk komen te zitten, maar aansluiting vinden bv. bij een gemeente van de Protestantse kerk?
In de kerstvakantie organiseren de kerkelijke gemeenten in Wijchen e.o. bij toerbeurt samen met jongeren een spelmiddag voor de kinderen in het AZC. Kinderen krijgen allemaal een (nieuw) cadeautje, soms ook schoenen en kleding. Voor de grotere kinderen wordt er vaak een spel aangeschaft.
Vaak wordt er aan mij gevraagd naar ‘thuis’. Dat gaat dan in de meeste gevallen over Nederland. Vanmorgen nog in de sportschool vroeg iemand ‘ga je deze maand nog naar huis, voor de kerstdagen?’ Ik merk dat ik op zulke moment altijd even moet schakelen. Naar huis? Maar ik ben thuis. Oh, ja, Nederland.
‘Ik voelde me verdrietig en blij tegelijk. Verdrietig omdat ik niet wist hoe mensen als Margret worden gediscrimineerd. Blij omdat ze moedig verder gaan en getuigen van Gods trouw.’
‘Als je geen vaste baan hebt, zoals de meeste Zambianen, dan kun je een lening bij een bank wel vergeten. Andere geldschieters vragen een rente die tot 25% kan oplopen’. Daar wilde Matthews graag iets aan doen.
Onderweg naar het werk en naar huis zie ik ze elke dag: bedelaars. Op vrijwel elk kruispunt met stoplichten staat wel iemand. Met een zelfgemaakt kartonnen bord: werkloos, honger, help. Vaak ook op een humoristische manier verwoord om extra aandacht te trekken.
Probeer je ‘s voor te stellen dat je een zaal binnenloopt met meer dan 50 slachtoffers en daders van de genocide. Mannen en vrouwen door elkaar, de meeste mannen zijn dader, de vrouwen slachtoffer. Het is een heftig gevoel en het wordt nog intenser als een slachtoffer haar verhaal vertelt en daarna een dader.
Woensdag zijn een aantal deelnemers onder het wakend oog van de leiding de dag gestart met een heerlijke frisse duik in het Kivu meer. Het eruit komen was een heuse uitdaging door de flinke laag algen, maar het is gelukt. Na het ontbijt pakten we onze spullen en vervolgde we de reis richting het westen, naar Rubengera. Daar wachtte ons een warm welkom door de zusters, de zendingsdiaconessen.