‘Als je het vertelt, vermoord ik je’
Toen minderjarige Jenny uit Indonesië zwanger bleek van haar oom, was het thuis niet meer veilig. Ze woont nu met haar kindje in een opvanghuis van de Timorese kerken, totdat haar oom berecht is. Steun het werk van deze kerk.
Jenny is kwetsbaar
Jenny is inmiddels 19 jaar, maar oogt jonger en kwetsbaar. Ze groeide op in een dorp op het Indonesische eiland Timor. “Toen ik nog in het dorp (kampung) woonde, hielp ik mijn ouders in en om het huis. Ik werkte op het land en hielp mijn moeder met hout sprokkelen en koken.” vertelt ze. Jenny was graag bij haar moeder, maar kreeg ook wel eens klappen als ze haar werk niet goed genoeg deed. Een oom die vaak bij hen over de vloer kwam, zag Jenny’s kwetsbaarheid.
Jenny raakt zwanger van haar oom
Op een dag toen haar ouders van huis waren, riep deze oom Jenny bij zich. “Hij deed de deur op slot en had seks met me”, vertelt Jenny. “Hij zei dat het snel moest, omdat mijn ouders bijna thuis zouden komen. Als ik het tegen iemand zou zeggen, dan zou hij me vermoorden.” Maar het kwam uit dat er iets gebeurd was, toen Jenny zwanger bleek. Een grote schande. Er werd druk op Jenny uitgeoefend om te vertellen hoe dat kwam. De oom bleef over de vloer komen, alsof er niets aan de hand was. Met het dreigement in het achterhoofd, voelde Jenny zich thuis absoluut niet veilig meer.
Het opvanghuis van de Timorese kerk
Haar broers en zussen hadden over het Huis van Hoop gehoord, een opvanghuis van de Timorese kerk. Toen ze acht maanden zwanger was, stemde Jenny toe om daarnaar toe te gaan in de grote stad Kupang. Een maand later werd haar dochtertje geboren. Al meer dan een jaar verblijft ze nu in het opvanghuis van de kerk. “Ik begin de dag met pap maken voor mijn dochter. Ik zorg voor haar. Als ze slaapt doe ik de was en help ik de vrijwilligers met koken. Ik ben dankbaar dat ik zoveel mensen heb ontmoet die mij helpen.” Het is duidelijk dat Jenny ook wat eenzaam is en dat de vriendschappen met leeftijdsgenoten haar goed doen.
Hulp om dader te berechten
De medewerkers van het Huis van Hoop ondersteunen Jenny met het verzamelen van bewijsmateriaal voor de rechtszaak die ze tegen haar oom aanspant, inclusief een DNA-test als het ultieme bewijsmateriaal dat hij de vader is. Tot die tijd kan Jenny nog niet naar huis. Haar ouders komen haar soms opzoeken. Jenny besluit: “Ik hoop dat mijn dochter straks naar school kan gaan in ons dorp, als we daar terug zijn.”
Steun dit werk
Steun dit werk via het programma werelddiaconaat met een bijdrage op rekening NL89 ABNA 0457 457 457 t.n.v. Kerk in Actie te Utrecht o.v.v. stop uitbuiting Timor of doneer online. Hartelijk dank!
Steun dit werk
Steun dit als kerk via actieland Indonesië.
Foto's: Manimbul Pandaraman Sinurat, Indonesië
