Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

Hoe een tienermoeder opbloeit tot een zelfverzekerde actieve vrouw

Letitia groeide zonder haar ouders in armoede op in een dorp in Guatamala. Door geldgebrek moest ze op haar 14e jaar al van school af. Ze raakte zwanger en kreeg een dochter. Zo jong moeder worden is niet makkelijk. Dankzij de hulp van Centro de Paz heeft ze haar leven nu weer op de rit. Lees hier Letitia’s aangrijpende verhaal.

Opgegroeid bij opa en oma

Letitia’s vader overleed toen ze anderhalf was. Haar moeder moest vanaf toen alleen voor het inkomen zorgen. Ze besloot om naar Guatemala-Stad te verhuizen, waar haar zus ook woonde en eten op straat verkocht. De kleine Letitia en haar zus bleven in hun geboortedorp achter bij opa en oma. Opa was blind en oma verdiende de kost als verloskundige. Dat verdiende niet veel, dus inkomsten van Sandra’s moeder waren hard nodig. Maar het geld kwam maar niet...

Moeder uitgebuit als huishoudelijke hulp

Letitia’s moeder vond werk als huishoudelijk hulp, maar werd daar uitgebuit. Ze stond zeven dagen per week om half vier uur ‘s ochtends op zonder betaald te worden. Ze kon dus geen geld naar haar ouders sturen. Dat maakte het leven van Letitia en haar zusje niet gemakkelijk. Opa en oma deden er er alles aan om goed voor hen te zorgen, maar konden niet goed rondkomen. Letitia zag haar moeder bovendien maar één keer per jaar. Ze miste haar verschrikkelijk: “Als ze bij ons was, dacht ik: ‘hopelijk komt de bus straks niet, zodat mama niet terug kan gaan naar de grote stad’.”

Tienermoeder

“Ik zag ook hoe zwaar mijn oma het had met ons. Ik dacht dat ons leven makkelijker zou worden als ik voor mezelf zou gaan zorgen.”  Vanwege geldgebrek moest ze op haar 14e jaar stoppen met de middelbare school. Ze raakte zwanger en kreeg op haar 15e jaar een dochter. Letitia: “Zo jong moeder worden is echt niet makkelijk. Ik heb moeten vechten en veel lastige momenten gehad.”

Depressie en huiselijk geweld

Toen Letitia zwanger was, smeekte ze haar vriend om haar niet te verlaten. Ze trouwden, maar na de geboorte van hun dochter ging haar man een relatie aan met een andere vrouw. Letitia kwam erachter. Ze kregen er ruzie over. Haar man begon haar te slaan. Juist in moeilijke tijd overleden eerst haar opa en een half jaar later haar oma. Letitia werd depressief en dacht aan zelfmoord. Maar het besef dat haar dochter haar nodig had, weerhield haar daarvan. 

Zes maanden begeleiding

Letitia hoorde dat de hulporganisatie Centro de Paz haar zou kunnen helpen. Samen met negen andere jongeren ging ze er cursussen volgen. De eerste periode leerde ze algemene vaardigheden en zelfvertrouwen opbouwen. Letitia: “Dat was heel goed voor me. Toen ik hier kwam was ik depressief en at ik niet. In zes maanden tijd ben ik erg veranderd. Nu begrijp ik dat ik overhaast in een relatie ben gestapt. Ik verwarde verliefdheid met de aandacht waar ik naar op zoek was.” Letitia’s man ging ook meedoen aan de cursussen. Hun relatie is inmiddels verbeterd Letitia vertelt tevreden: “We zorgen nu samen voor onze 6-jarige dochter.” 

Zelfverzekerde actieve jonge vrouw

Letitia is inmiddels een zelfverzekerde jonge vrouw van 21 jaar.  Ze denkt met plezier terug aan de cursussen. “We hebben veel lol gehad, veel verhalen met elkaar gedeeld en ook praktische vaardigheden geleerd, zoals het naaien van typische Guatemalteekse blousen en tassen.” Letitia kan daarmee wat extra inkomsten verdienen, hoewel ze nu vooral druk is als leidster van haar gemeenschap en in de ouderraad op de school van hun dochter. 

Een stevige moeder

De hulp die Letitia kreeg van het vredescentrum bracht een kentering in haar leven. Ze vertelt: “Vroeger vroeg ik me af: waarom ben ik niet gelukkig en zijn al die andere mensen dat wel? Nu beschouw ik mezelf als één van de meest gelukkige mensen. Ik heb geleerd dat ik eerst een goede relatie met mezelf moet hebben, voordat ik goede relaties met anderen kan aangaan. En dat ik geweld niet moet accepteren en als vrouw ook vooruit kan komen in het leven. Terwijl mijn dochter groeit, word ik zelf steeds volwassener. Ik doe nu mijn best om haar het goede voorbeeld te geven. Ik wil dat zij krijgt wat ik niet kon krijgen: een diploma.”

Dank voor uw steun! Helpt u om meer meiden zoals Letitia zo’n kans te geven?kerkinactie.nl/jongerenguatemala 

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Andere verhalen

Uit dit project