Hoe gaat het met Clarisse en Jeanette in coronatijd?
De tienermeisjes Clarisse en Jeanette uit Rwanda worden opgevoed door een pleegmoeder, omdat hun eigen moeder niet goed voor hen kon zorgen. Kerk in Actie maakte eerder een film van hen. Hoe gaat het nu met dit gezin in coronatijd?
Lang niet naar school door corona
Pleegmoeder Fortuné (1970) vertelt: “Op dit moment gaat het naar omstandigheden goed met ons. Mijn kinderen zijn natuurlijk vanwege corona lang niet naar school geweest. Maar ze blijven steeds druk bezig: ze zorgen voor onze koe en ons varken en koken eten. Mijn buren zeggen vaak dat mijn dochters in een ander gezin huishoudelijk werk zouden moeten doen, maar dat is gelukkig nog niet nodig. De hulpverleners zorgen ervoor dat ik mijn kinderen goed kan opvoeden en dat we allemaal gezond zijn. Daar ben ik blij om, vooral omdat ik weet dat kinderen die bij andere families moeten werken, nog wel eens misbruikt worden.”
Hulp bij de opvoeding
Clarisse en Jeanette zitten nu in de pubertijd en luisteren niet altijd even goed naar Fortuné. Op de foto draagt Jeanette de baby van buren. Clarisse liep een keer weg van huis na een ruzie met haar pleegmoeder, maar dankzij steun en advies van de hulpverleners woont ze weer thuis. Fortuné: “Ik ben erg dankbaar dat ik hulp krijg bij de opvoeding van Clarisse en Jeanette, vooral met een schooluniform en schoolmaterialen. Dankzij de hulporganisatie hebben we een koe. Dat is erg handig, omdat ik daardoor mest heb voor het land. Nu hoeven mijn dochters geen honger te lijden, omdat we genoeg eten kunnen verbouwen.”
Een terug op hun verleden
Fortuné ontdekte dat ze met hiv besmet was
Pleegmoeder Fortuné (1970) trouwde toen ze twintig jaar was. Acht jaar later overleed haar man. Ze bleef achter met één dochter. Fortuné’s gezondheid ging steeds verder achteruit, tot zij er een paar jaar later achter kwam dat ze besmet was met het hiv-virus. Daarom voelde ze zich steeds zo zwak! Daarom had ze zoveel miskramen gekregen! Daarom was haar man zo jong overleden!
Medicijnen maakten alles anders
Fortuné vertelt: “Zodra ik wist dat ik ziek was, ging ik naar een speciaal gezondheidscentrum om daar behandeld te worden. Mijn familie en buren dachten dat ik binnenkort zou overlijden.”Maar ze de medicijnen bleken te helpen. ¨Nu ik medicijnen gebruik, denk ik anders over hiv. Er zijn veel manieren waarop een mens kan sterven, hiv is er maar één van. Nu ik weet dat ik een toekomst heb, wil ik ook iets van mijn leven maken."
Twee pleegdochters
"In 2007 ontmoette ik een vrouw die haar dochter niet meer wilde hebben. Ik zag dat het meisje slecht werd behandeld en vroeg deze vrouw of ze haar dochter aan mij wilde geven. Dat deed ze. Vanaf dat moment zorgde ik voor Jeanette. Ik leerde haar lopen en maakte haar zindelijk Ik stuurde haar naar school, waar ze nog steeds mee bezig is. Drie maanden later zag ik een geestelijk gehandicapte vrouw met twee dochters op straat. Iedereen maakte zich zorgen over deze moeder en haar kinderen. Ze gaf me Clarisse, die vanaf dat moment bij ons woont. Haar moeder hebben we nooit meer gezien."
Weer ernstig ziek
"Maar drie jaar later werd ik ernstig ziek en moest ik naar het ziekenhuis. Mijn familie en buren maakten zich zorgen: wie zou er voor mijn drie dochters zorgen als ik zou overlijden?" Eén van haar buren vroeg aan de hulporganisatie Mwana Ukundwa (=geliefd kind) of ze konden helpen. "Ze kwamen bij mij op bezoek. We spraken af dat Clarisse een tijdje in hun gezondheidscentrum zou gaan wonen. Toen ik na een jaar weer thuiskwam uit het ziekenhuis, ging ik regelmatig bij Clarisse op bezoek. Ik kon gelukkig wel voor mijn eigen dochter en Jeanette blijven zorgen. Clarisse kwam thuis tijdens vakanties en toen ik een jaar later hersteld was voor altijd.”
Dank voor uw steun voor meisjes als Clarisse en Jeanette. Bestel gratis het boek Mensen van Hoop. Christenen in Rwanda via www.kerkinactie.nl/mensenvanhoop.
