Doorgaan naar hoofdinhoud subline-curl

“Ik wil iets terugdoen, omdat ik zelf deze kans gekregen heb”

Hoe overleeft Joyce corona in Ghana?

In 2020 konden vanwege de corona-pandemie geen nieuwe straatmeisjes getraind worden. We vertellen graag over meisjes die eerder getraind werden in het opvangcentrum Lifeline in Accra, zoals Joyce (22) die het kappersvak leerde. Lifeline betekent veel voor kansarme meisjes. Niet alleen de training, maar ook de langdurige steun en aandacht, alsof je familie bent.

Water verkopen op straat

Toen Joyce 13 jaar was verhuisde ze met haar vader en moeder en vier jongere broertjes en zusjes van het Noord-Ghana naar de hoofdstad Accra in het zuiden, op zoek naar een beter bestaan. Haar vader is traditionele kruidendokter en haar moeder verkoopt drinkwater langs de drukke wegen in Accra. Eerst volgde Joyce nog middelbaar onderwijs, maar zo gauw ze daarmee klaar was ging ze haar moeder helpen met de verkoop van plastic zakjes drinkwater langs de drukke stoffige wegen aan passanten en automobilisten in de file. Geen werk met toekomst, altijd maar op straat... Op haar 18e kwam ze in contact met Grace van het Lifeline-centrum. Ze kreeg de kans om het kappersvak te leren. 

Nu heeft ze haar eigen kapsalon

Na haar opleiding ging ze aan het werk als kapster en spaarde negen maanden lang om haar eigen “winkel” te kopen. Nou ja, winkel… haar kapperszaak is een eenvoudige keet van een paar vierkante meter met een golfplaten dak. Ze kocht hem voor 243 euro en betaalt iedere maand 4,80 euro huur aan de grondeigenaar. Water haalt ze een eindje verderop uit een groot reservoir. Ze betaalt de eigenaar per teil, die ze op haar hoofd vervoerd naar haar kapsalon.

Sparen en investeren

Ook is er nog geen elektra-aansluiting. Maar het huis waar ze met haar ouders en broertjes en zusjes woont staat dertig meter verderop. Ze is van plan om een elektriciteitssnoer van daaruit door te trekken. Recht tegenover hun huisje staat een gemeenschappelijk toilet van golfplaten, één vierkante meter groot. Kapster Joyce vraagt 1 euro voor haren wassen, anderhalve euro voor haren invlechten, maar de ingewikkelder modellen zijn duurder. Ze heeft gemiddeld 15 klanten per week en verdient daarmee zo’n 8 euro per dag. De helft gebruikt ze om van te leven en de andere helft probeert ze te sparen en te investeren in haar kapsalon.

Moeder geworden

Vier maanden geleden is ze moeder geworden. Haar vriend woont elders en werkt in de bouw. Hij stuurt haar iedere week 4,80 euro voor hun dochter Isabel. Als ze genoeg gespaard hebben gaan ze trouwen, maar ze wil wel graag dichtbij haar kapsalon blijven wonen. Na de geboorte van Isabel heeft Joyce een meisje in dienst genomen aan wie ze nu gratis het kappersvak leert. “Ik wil iets terugdoen, omdat ik zelf deze kans heb gekregen.” zegt ze. “Bovendien kan mijn stagiaire de kapsalon nu vroeg voor mij openen.”

Extra ondersteuning in coronatijd

Mama Grace van het opvangcentrum komt ieder kwartaal langs om te kijken hoe het met Joyce gaat. Door corona lag het kapperswerk enige tijd stil. Joyce kreeg van het opvangcentrum 123 euro ondersteuning. Daar heeft ze ook wat haarstukjes en andere accessoires van gekocht, die ze goed kan gebruiken nu in Ghana alles langzaam open gaat, ook de scholen en het Lifeline-centrum.

Voor familie sta je klaar

Joyce voelt zich verantwoordelijk voor de opleiding van haar jongere broers en zussen. Basisonderwijs en middelbaar onderwijs zijn gratis in Ghana, maar er zijn toch allerlei bijkomende kosten, waar je als familie toch aan moet bijdragen. En als je familie een beroep op je doet, dan ben er voor ze...

Dank voor uw steun voor meisjes als Joyce.

Was deze informatie zinvol?
We hebben je feedback ontvangen, dankuwel!

Om deze pagina verder te verbeteren zijn wij benieuwd waarom u deze pagina wel of niet zinvol vond. U kunt ons helpen door de onderstaande vragen in te vullen.

Mogen we je contactgegevens voor eventuele verdere vragen? (niet verplicht)

Andere verhalen

Uit dit project