Thema 'Mens zijn' spreekt studenten in Hong Kong duidelijk aan
De lutherse traditie kent grote waarde toe aan muziek en zang. Het 110-jarig bestaan van het Luthers seminarie in Hong Kong werd dan ook gevierd met prachtige koorzang. Luther staat sowieso bekend als een theoloog die het lichaam als scheppingswonder van God serieus neemt en vrijmoedig schrijft over hoe hij geniet van eten en drinken, van seks en muziek. Robert Doornenbal ging met studenten in Hong Kong in gesprek over deze aspecten van Mens zijn.
Door Robert Doornenbal
Een van de mooie dingen in de lutherse traditie is de grote waarde die wordt toegekend aan muziek en zang. “Ik wil alle kunsten, in het bijzonder de muziek, graag zien in de dienst van Hem die ze gegeven en geschapen heeft”, had Luther geschreven. Na het geloof noemt hij de muziek “Gods grootste gave aan de mens”. Muziek verkondigt het evangelie op verhoogde toon. Wie zingt, uit niet alleen zijn geloof, maar int het ook.
Jubileumviering
Dit was ook mijn ervaring tijdens de speciale viering op vrijdagavond 21 april. Het lutherse seminarie in Hongkong waaraan ik als gastdocent ben verbonden, bestaat dit jaar 110 jaar. Dit werd uitvoerig gevierd, onder andere met prachtige koorzang. Maandenlang hadden de studenten geoefend voor deze avond. Zingen is een verplicht onderdeel van hun studiepakket! Ik heb erg genoten van het ‘resultaat’, en vond het leuk om ze ook op deze manier beter te leren kennen.
'Ja' zeggen
Luther staat ook bekend als een van de weinige theologen die het lichaam als scheppingswonder van God serieus genomen hebben – hij zegt er ‘ja’ tegen, ‘bejaht’ het, met een fraaie Duitse uitdrukking. Hij schrijft vrijmoedig over hoe hij geniet van eten en drinken, van seks en muziek. God schiep ons als belichaamde wezens en lichamelijke geneugten staan niet per definitie je heiliging in de weg, was Luther van mening.
Een theologische visie op lichamelijke aspecten van ons mens-zijn stond centraal in een van mijn colleges. Hoe kijk je als gelovige aan tegen tattoos en andere vormen van body
modification? Wat kun je theologisch zeggen over mode (fashion), wat heeft ‘Parijs’ te maken met ‘Jeruzalem’? Welke rol speelt ons lichaam in de liturgie? Het was stimulerendom over deze en andere vragen met elkaar door te praten! Ook andere colleges rondom het overkoepelende thema Being Human (mens zijn) bleken de twaalf studenten erg aan te spreken.
I'm only human
Bijvoorbeeld het onderwerp verlangen: wij mensen zijn ‘verlangende wezens’ (Augustinus). Hoe beweeg ik me in een consumentencultuur waar mijn voetafdruk direct gevolgen heeft
voor de ander? En wat betekent het bijbelse spreken over de mens als geschapen naar Gods beeld (imago Dei)? Ook het onderwerp ‘I’m only human’ – Ik ben ook maar een mens –
leverde veel gespreksstof op. Hoe ga je om met je beperkingen, falen, afhankelijkheid, kwetsbaarheid?
Weer live les op de campus
Na de coronacrisis was dit voor mij de eerste keer dat ik niet via Zoom, maar op de campus les kon geven (foto: kruis op de campus). Dat had veel meerwaarde, omdat we tijdens maaltijden of wandelingen met elkaar konden doorpraten. Het seminarie wil namelijk ook echt een ‘community’ zijn, een gemeenschap van mensen die met elkaar het leven delen. Waarin mensen elkaar bejahen – ‘ja’ zeggen tegen elkaar – ook als je verschillend denkt, of als er spanningen zijn. Want allemaal weten we ons afhankelijk van Gods genade, van zijn grote Ja richting ons!
Dr. R.J.A. Doornenbal (1966) is parttime docent aan het Lutheran Theological Seminary, Hongkong.
