Versoepelingen en dan toch weer aanscherping. Ook in Rwanda heeft men daarmee te maken. Ondanks alles maken de Rwandese kerken er het beste van. 700 gezinnen ontvingen voedselhulp. Kerkdiensten gingen door via huiskringen en online. 2500 mensen gingen meedoen aan spaargroepen. Dank voor uw steun voor dit werk van de Rwandese kerk.
Ergens tijdens het proces geeft de Palestijnse Amir de moed bijna op. Want er komt steeds weer een nieuwe eis om in aanmerking te komen voor ‘buitenschuld’: een verblijfsvergunning op grond van het feit dat je alles geprobeerd hebt om Nederland te verlaten en daar niet in geslaagd bent. Maar opgeven ligt niet in zijn aard en ook de begeleider van INLIA kent het woord niet. Ze zetten door, met succes.
Letitia groeide zonder haar ouders in armoede op in een dorp in Guatamala. Door geldgebrek moest ze op haar 14e jaar al van school af. Ze raakte zwanger en kreeg een dochter. Zo jong moeder worden is niet makkelijk. Dankzij de hulp van Centro de Paz heeft ze haar leven nu weer op de rit. Lees hier Letitia’s aangrijpende verhaal.
Waar in Nederland nog maar weinig meiden besluiten om in het klooster te gaan, is dat in Rwanda wel anders. De Rwandese zusters diaconessen zijn gerespecteerde zelfstandige goed opgeleide vrouwen in dienst van God en de mensen. Voor menig meisje een lichtend voorbeeld. Zo ook voor de jonge Pauline.
De vlucht is vol verschrikkingen. Maar ze haalt het. Jeannie uit Congo is 20 jaar oud als ze in Nederland aankomt. Dan begint een nieuwe nachtmerrie. Weggezet als oplichter, asiel afgewezen, op straat gezet. Na 9 jaar nog geen verblijfsvergunning. Haar ervaring past in de bundel ‘Ongehoord: onrecht in het vreemdelingenrecht’ die asieladvocaten recent publiceerden.
Haar verhaal zou niet misstaan in de bundel die asieladvocaten aanboden aan de Tweede Kamer en de Raad van State: ‘Ongehoord: onrecht in het vreemdelingenrecht’. De bundel toont hoe de overheid vreemdelingen regelmatig net zo slecht behandelt als de slachtoffers in de toeslagenaffaire: migranten worden bij voorbaat weggezet als oplichters, de overheid houdt rigide vast aan regeltjes en de bestuursrechter controleert onvoldoende. Dona kan van alle drie meespreken.
Nu Boko Haram in Chibok (Nigeria) verdwenen is, keren veel gevluchte inwoners weer terug. Onder hen zijn Miriam, Sara en Patience. Met steun van Kerk in Actie krijgen zij steun om hun trauma's te verwerken en weer vooruit te kijken.
Met te veel mensen op één plek, in een onveilig kamp waar je soms wel drie jaar moet blijven. Vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos hebben weinig toekomstperspectief. De coronacrisis heeft dat alleen maar erger gemaakt, vertelt Alice Kleinschmidt van Borderline Lesvos, partner van Kerk in Actie. "Mensen verliezen hier alle hoop."
Net als in Nederland ging Oeganda in maart 2020 in lockdown vanwege corona. Gelukkig viel het aantal zieken mee, maar de effecten van de lockdown waren ernstig. De boeren en boerinnen in het noordoosten van Oeganda hadden een lastig jaar. Gelukkig konden de trainingen van de Oegandese kerk later in het jaar toch doorgaan, wat tot verbeteringen leidde in veertig dorpen. Dank voor uw steun!
Alexis vluchtte vier jaar geleden vanuit Venezuela naar buurland Colombia. Na verloop van tijd besloot hij zijn vrouw en drie kinderen te laten overkomen. Toen hij zijn werk verloor kwam het gezin in ernstige problemen. En ook corona bleef hem niet bespaard. Toch bleef Alexis in God vertrouwen en werden er op het juiste moment engelen op zijn pad gestuurd.
