Sanne Duijvestijn (16) uit Amersfoort collecteert voor de eerste keer mee met de huis-aan-huiscollecte van Kerk in Actie. Ze wil graag haar steentje bijdragen, nadat ze schrijnende verhalen hoorde van haar tante die vluchtelingen op Lesbos hielp. “Het is voor mij een kleine moeite, maar samen kunnen we zoveel betekenen voor die kwetsbare kinderen, mijn leeftijdsgenoten.”
Met te veel mensen op één plek, in een onveilig kamp waar je soms wel drie jaar moet blijven. Vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos hebben weinig toekomstperspectief. De coronacrisis heeft dat alleen maar erger gemaakt, vertelt Alice Kleinschmidt van Borderline Lesvos, partner van Kerk in Actie. "Mensen verliezen hier alle hoop."
Op zondag 20 juni - Wereldvluchtelingendag - staan we stil bij het lot van mensen wereldwijd op de vlucht. Een gedicht van Rikkert Zuiderveld.
Eind 2020 gingen duizenden collectanten op pad om geld op te halen voor vluchtelingenkinderen in Griekenland. Er werden vele euro’s opgehaald, waarmee Kerk in Actie kwetsbare kinderen kon helpen. En die hulp is en blijft hard nodig!
Gammele tenten. Extreme kou of juist ondraaglijke hitte. Onveiligheid, gebrek aan schoon drinkwater, medicijnen en sanitaire voorzieningen. En misschien wel het ergst van alles: de uitzichtloosheid, het jarenlange, onzekere wachten. Dat is de realiteit waarin duizenden kinderen in Griekse vluchtelingenkampen opgroeien.
Borderline Lesvos, partner van Kerk in Actie, helpt vluchtelingen die vastzitten op het Griekse eiland Lesbos. De organisatie biedt ook onderwijs aan kinderen. Alice Kleinschmidt vertelt over een koude winter en ongure praktijken.
De situatie voor duizenden vluchtelingen op Lesbos in Griekenland blijft vol van wanhoop en uitzichtloosheid. Ze wonen in gammele tenten in extreme kou of juist ondraaglijke hitte. Onveiligheid, gebrek aan schoon drinkwater, medicijnen, sanitaire voorzieningen zijn aan de orde van de dag. En misschien wel het ergst van alles: de uitzichtloosheid, het jarenlange, onzekere wachten. Dat is de realiteit waarin duizenden vluchtelingen in Griekse vluchtelingenkampen zich bevinden. Wij bidden voor hen.
Deze week is het 10 jaar geleden dat de oorlog in Syrië begon. Het is ook de leeftijd van Mohammad en zijn tweelingzusje Anwar, geboren in Syrië toen de revolutie begon. Ze staan symbool voor deze oorlog: ze kwamen ter wereld met hoop op een goed leven, maar er volgden slechts donkere en bloedige jaren. Tot op de dag van vandaag wachten ze op een betere tijd in een onveilig vluchtelingenkamp op Lesbos, gevlucht voor het geweld in hun thuisland.
Er zijn in Griekenland zo’n 4.000 kindvluchtelingen. Sommigen zitten in opvangkampen onder miserabele omstandigheden of zwerven op straat, anderen hebben meer geluk en kunnen terecht in opvangcentra, bijvoorbeeld die van de Grieks-Orthodoxe kerk. Welke gevolgen heeft dit voor kinderen, vraagt Efthalia Pappa zich af.
Natte tenten, onvoldoende sanitair en te weinig eten. Zo wachten duizenden vluchtelingen, waaronder veel kinderen, in Griekse vluchtelingenkampen. Ze zijn hier aangekomen uit landen als Afghanistan, Syrië, Congo en Ethiopië, op zoek naar warmte, veiligheid en een betere toekomst. Is dit de plek waar ze eindigen? Hun situatie is urgenter dan ooit. We bidden voor hen.
