Het is 30 jaar geleden dat de genocide van Hutu’s op Tutsi’s plaatsvond in Rwanda. Op 7 april gaan in Rwanda weer honderd dagen van herdenken in, want dit mag nooit meer gebeuren. In Rwandese kerken is verzoening nog een dagelijks terugkerend thema. Dominee Jerome Bizimana vertelt hierover in een tv-uitzending van Petrus in het land.
Het trauma van de genocide in 1994 in Rwanda drukt nog steeds op overlevenden, daders, jong en oud. Veel daders zijn berecht. Sommigen zijn teruggekeerd naar hun dorp, zoals Elias. Hij neemt deel aan de gespreksgroep in zijn kerk. “Verzoening en vergeving zijn voor mij erg belangrijk.”
Vraag jij je wel eens af of je vandaag of morgen genoeg te eten hebt? Sta daar eens bij stil rond Wereldvoedseldag, 16 oktober. Voor bijna 30 procent van de wereldbevolking is dat namelijk niet vanzelfsprekend. En 735 miljoen mensen lijden regelmatig honger. Vooral voor kinderen onder de 5 jaar kan dat nare gevolgen hebben voor de rest van hun leven. Overheden doen er alles aan om ondervoeding bij kinderen tegen te gaan, zoals bijvoorbeeld in Rwanda.
Dominee Pascal Bataringaya zwaait met zijn Rwandese paspoort. "Vroeger stond hier mijn etnische achtergrond in, maar na de genocide van 1994 is dat afgeschaft. Vraag het mijn kinderen van 17, 19 en 25 jaar. Zij zijn na de genocide geboren en voelen zich Rwandees." Dat voelt als een bevrijding na alles wat er gebeurt is. Toch blijven gesprekken over verzoening nog steeds van groot belang binnen Rwandese kerken, want het verleden wis je niet zomaar uit. Daarom ondersteunt Kerk in Actie dat van harte.
Je zult maar met hiv geboren worden in een arme familie in Rwanda. Een lastige start van je jonge leven. Dan moet je sterk in je schoenen staan om te geloven dat het nog wat kan worden. Diane werd er depressief van. Met hulp van Mwana Ukundwa en steun van Kerk in Actie redden David, Ebenezer, Diane en hun dappere (pleeg)ouders het. Dank voor uw steun!
Waar in Nederland nog maar weinig meiden besluiten om in het klooster te gaan, is dat in Rwanda wel anders. De Rwandese zusters diaconessen zijn gerespecteerde zelfstandige goed opgeleide vrouwen in dienst van God en de mensen. Voor menig meisje een lichtend voorbeeld. Zo ook voor de jonge Pauline.
De tienermeisjes Clarisse en Jeanette uit Rwanda worden opgevoed door een pleegmoeder, omdat hun eigen moeder niet goed voor hen kon zorgen. Kerk in Actie maakte eerder een film van hen. Hoe gaat het nu met dit gezin in coronatijd?
