Het is zondags altijd een drukte van belang in de kerk van Ibex Hill. Overal zitten mensen. Op bankjes of op de grond. Er kan altijd nog wel iemand bij.
Theologiedocenten in Zambia
Op 11 mei zijn we begonnen met online lesgeven. Want universiteiten en scholen in Zambia mogen nog niet fysiek open. En niks doen vond Justo Mwale University geen optie.
In Zambia zijn afstand bewaren en mondkapjes op straat verplicht. Scholen en universiteiten zijn nog dicht. Kerkdiensten mogen weer, maar met beperkingen. Er mogen geen handen geschud worden na afloop van de dienst zoals gebruikelijk.....
Als je denkt dat de dienst is afgelopen maar dan de mededelingen nog komen, inclusief het voorlezen van het financiële jaarverslag (tot op de cent achter de komma). In een orale cultuur is het belangrijk dat dingen verteld worden en niet alleen op papier staan. Stiekem om me heen kijkend lijkt dan ook niemand dit erg te vinden. Zelfs de kinderen blijven gewoon zitten.
‘Zou je wel teruggaan naar Nederland, daar is de epidemie, hier in Zambia zijn jullie veilig.’ Zo reageerden veel studenten toen we vorige week vrijdag vertelden dat we tijdelijk naar Nederland gaan.
Vanaf as vrijdag zijn er geen lessen meer op Justo Mwale vanwege het coronavirus. Uit voorzorg heeft de Zambiaanse regering namelijk besloten alle scholen en universiteiten voor onbepaalde tijd te sluiten. Een impressie van vandaag.
Boven de tafel op onze veranda, waar we vaak ontbijten, hangt een lamp.
Onlangs was ik te gast bij mijn kinderen Thijs en Marike Blok. Met veel plezier heb ik kennis gemaakt met leven en werken op Justo Mwale University. Toen de rector hoorde dat ik teacher was geweest nodigde hij me spontaan uit voor de Bijbelstudie de volgende dag.
‘In 2008 ging het niet goed met mij. Ik vroeg me af waarom. Wenst iemand mij onheil? Doe ik zelf iets fout? Op een dag liet God mij zien dat ik Hem nodig heb. Dat liet me niet meer los. Die avond gaf ik me aan Hem over: ‘U wil ik dienen zolang ik leef.’’