‘Door de ogen van de ander begrijp je de wereld om je heen beter’
Joodse en Palestijnse kinderen komen elkaar in het dagelijks leven nauwelijks tegen. Daardoor is er veel wantrouwen en onbegrip jegens de ander. Het Rossing Center probeert daar verandering in te brengen door hen een periode samen te laten optrekken. Pamela Lubell, directeur van het centrum, vertelt hoe het werk ook gedurende de coronatijd doorgaat. “We zien het als onze taak om jonge mensen te laten zien dat een andere toekomst mogelijk is.”
Kunt u iets vertellen over het werk van het Rossing Center?
Het Rossing Center heeft op dit moment zeven programma's. Ze zijn voor verschillende doelgroepen en werken met andere methodes, maar ze zijn allemaal gericht op hetzelfde doel: werken aan een samenleving waarin alle religieuze, etnische en nationale groepen in Israël/Palestina écht samen kunnen leven.
Twee van de programma-onderdelen ontvangen financiële steun van Kerk in Actie: ons programma ‘Dialoog en Identiteit, waarmee we Joodse en Palestijnse kinderen in contact met elkaar brengen via hun scholen. Dit programma draait nu al 15 jaar, maar het blijft nodig. In Israël/Palestina groeien Joodse en Palestijnse kinderen vrijwel gescheiden van elkaar op en leren elkaars gewoonten en tradities niet kennen. Ze komen elkaar ook in het onderwijs niet tegen. In dit programma worden een Joodse en een Arabische school een jaar lang aan elkaar verbonden. De leerlingen ontmoeten elkaar 4 keer gedurende die periode. Ze leren elkaar kennen, leren over elkaars religie, gebruiken en feestdagen en horen van de ander wat hij of zij belangrijk vindt in het leven. Dat neemt veel vooroordelen weg. Ook bezoeken ze met elkaar een kerk, synagoge en een moskee. Ieder jaar ontmoeten zo’n 800 tot 1200 kinderen van verschillende achtergronden elkaar op deze manier.
Het tweede programma is ‘Educating for Change’. Daarmee ondersteunen we jaarlijks 350 docenten van middelbare scholen, schoolhoofden en leraren in opleiding om gesprekken en discussies in goede banen te leiden. Dat is hard nodig, want de verschillen zijn zo diep geworteld in onze samenleving. Hierdoor is er onder de jongere generatie veel wantrouwen en onbegrip jegens de ander. We geven docenten op deze manier tools in handen om een bemiddelende rol te hebben in gesprekken tussen jongeren van verschillende afkomst.
Welke invloed heeft de coronacrisis op het werk?
Corona beïnvloedde ons werk enorm in de afgelopen periode. Door lockdowns en maatregelen konden veel bijeenkomsten niet doorgaan. We zijn vanaf het begin van de pandemie overgestapt naar online ontmoetingen. Hoewel dit de échte ontmoeting natuurlijk niet kan vervangen, konden een groot deel van ons werk op deze manier wel doorgaan. Dankzij de hoge vaccinatiegraad in Israël konden veel ontmoetingen - onderdeel van onze programma's - tegen de zomer weer fysiek plaatsvinden, met enkele kleine beperkingen.
Voor het wegnemen van misverstanden en het opbouwen van vertrouwen en relaties, blijft echte fysieke ontmoeting nodig. In dit nieuwe studiejaar doen we daarom ons uiterste best om zoveel mogelijk persoonlijke ontmoetingen mogelijk te maken. Een groot voordeel van de online platforms was wel dat meer mensen in ons land en daarbuiten konden deelnemen en kennismaken met ons werk, bijvoorbeeld door een reeks webinars. Daarom zullen we deze online bijeenkomsten zeker erbij blijven doen, om zo nog meer mensen te bereiken.
Wat is de belangrijkste gedachte achter jullie werk?
Om de ‘ander’ en zijn of haar religie of levensovertuiging te begrijpen, is het belangrijk meer te weten van elkaars cultuur, geloof en gebruiken, maar moet je elkaar ook zeker persoonlijk leren kennen. Als je weet wat wat er in de ander omgaat en waarom hij of zij iets doet of denkt, neemt dat veel onbegrip en vooroordelen weg en leer je ook jezelf kennen. Een ontmoeting met een ander, helpt je je omgeving anders te gaan bekijken. Door de ogen van de ander leer je de wereld om je heen beter begrijpen.
Werkt een beter begrip onder jongeren ook door bij hun ouders en grootouders?
Ja, dat heeft zeker invloed. Familie is in het Midden-Oosten erg belangrijk en ze leven vaak dichtbij elkaar. Verschillende generaties zijn dus dagelijks met elkaar in gesprek. Dat is voor ons werk een enorme kans om via jongeren ook de oudere generaties te bereiken.
Hoe is het leven in Israël/Palestina voor jongeren van nu?
De omstandigheden waarin jongeren in deze regio leven, variëren enorm. Het is onder meer afhankelijk van waar je woont en wat je sociaal-economische status, religie, etniciteit of nationaliteit is. In sommige situaties - met name op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza - is het leven van jonge Palestijnen enorm moeilijk. Binnen de Joodse bevolking, en ook voor veel Arabische burgers van Israël, kunnen jongeren zich wel ontplooien. Uit veel onderzoeken blijkt dat de meeste groepen - hoewel ze nog steeds hopen op een duurzame oplossing van het conflict - niet verwachten dat dat snel of in de nabije toekomst zal gebeuren. We zien het dus als een van onze taken om jonge mensen te laten zien dat een andere toekomst mogelijk is - en dat de verandering begint bij onszelf.
Wat zijn de plannen voor de komende periode?
We zitten in een drukke periode nu scholen, hogescholen en universiteiten na een lange zomer en een vrije periode tijdens de Joodse feesten weer zijn opgestart. De capaciteit van een aantal programma’s is uitgebreid, zodat meer kinderen kunnen meedoen. We werken samen met meer organisaties dan ooit. Met ons programma ‘Dialoog en Identiteit’ doen nu wel 40 scholen mee. We hopen dat we met ons werk een steeds diepere impact kunnen maken in onze samenleving.”
Lees ook:
