Wat begon als een opvangcentrum voor weeskinderen na de genocide van 1994 in Rwanda, groeide uit tot een stevige organisatie voor kinderen en verzorgers, die te maken hebben met hiv en kinderen die geen veilig thuis hebben. Kinderen worden thuis bezocht, krijgen hulp op school. Verzorgers ontvangen steun met goed voedsel, inkomen en een zorgverzekering. Via sport en spel leren kinderen omgaan met hun ziekte. Want ook als je met hiv besmet bent, ligt er nog een hele toekomst voor je.
2400 kinderen en verzorgers begeleid
In 1994 werden tijdens de genocide in Rwanda 1 miljoen mensen vermoord in honderd dagen tijd. Rose Gakwandi zat samen met haar man en kinderen verstopt in een huis in Butare. Zij overleeft met haar gezin de genocide, maar haar ouders niet. Rose voelt ze zich wees en besluit zich na de genocide in te zetten voor weeskinderen. In 1995 richt ze in Butare de stichting Mwana Ukundwa op, wat in het Rwandees "geliefd kind" betekent. Inmiddels heeft deze organisatie drie vestigingen (in Kigali, Butare en Kibuye) waar zo’n 2400 kinderen en hun verzorgers, die te maken hebben met hiv begeleid worden. In Rwanda zijn 230.000 van de 12 miljoen inwoners besmet met hiv. Daarnaast steunt de organisatie ook kinderen met een beperking en kinderen die in een onveilige of zeer armoedige situatie leven.
Ondersteuning hiv-geïnfecteerde kinderen
Josephine is verantwoordelijk voor de contacten met kinderen, die geïnfecteerd zijn met hiv. De kinderen worden één keer per maand thuis bezocht. De medewerkers hebben contact met opvangouders en adviseren waar nodig. Voor hoge medische kosten kunnen deze kinderen een beroep doen op de organisatie. Iedere zaterdag kunnen ze voor sport en spel naar het centrum komen. Dan krijgen ze twee goede maaltijden en is er tijd voor bijbelstudie. De kinderen leren op speelse wijze door middel van zang, dans en theater hoe ze moeten omgaan met hun ziekte. Goed eten en op tijd medicatie innemen is van groot belang.
Ondersteuning van hiv-geïnfecteerde opvangouders
Ouders die geïnfecteerd zijn worden begeleid door Jocelyne. Met name vrouwen bezoeken de bijeenkomsten. Mannen durven vaak niet toe te geven dat ze hiv-geïnfecteerd zijn. Om deze vrouwen een inkomen te verschaffen, zijn er handwerkgroepen opgericht. Eén keer per week komen de vrouwen bij elkaar. Terwijl ze manden, tassen en schalen maken, bespreken ze hun problemen. Jocelyne geeft hen voorlichting hoe zij kunnen voorkomen dat zij anderen besmetten. Mwana Ukundwa vergoedt ziekenhuiskosten en geeft hen eens per maand een voedselpakket dat uit suiker, maïsmeel rijst, zoete aardappelen en zeep bestaat. Bij ziekte zorgen de vrouwen voor elkaar en voor elkaars kinderen. De verkoop van de producten zorgt voor een basisinkomen.
Zorgen voor onderwijs en veilige omgeving
Jean de Dieu is verantwoordelijk is voor het onderwijsprogramma. Hij onderhoudt contacten met scholen. Hij bespreekt of er problemen zijn met leerlingen door armoede of ziekte of hun beperking en bekijkt hoe zijn organisatie kan helpen, bijvoorbeeld met schooluniformen. Veel kinderen die de basisschool hebben afgerond, kunnen een beroepsopleiding volgen in Butare of Kigali. Deze tieners leren naaien, brood bakken of schoenen maken. Zo bouwen zij aan hun eigen toekomst.
- Bekijk alle materialen
- Bestel gratis de collecteflyer en het boek Mensen van Hoop Rwanda
- Download en bekijk Rwanda-films
Steun dit werk
Steun dit werk via het programma Werelddiaconaat met een bijdrage op rekening NL89 ABNA 0457 457 457 t.n.v. Kerk in Actie te Utrecht, o.v.v. kinderen Rwanda (Z009061) of doneer online. Hartelijk dank!
Geef voor dit werelddiaconale werk
Steun dit werk als kerk via actieland Rwanda.
