In de drukke Rwandese hoofdstad Kigali woont Brave. Hij leefde een tijd op straat, waar hij in de wereld van drugs en geweld belandde. Toen drie vrienden van hem overleden, besloot hij te stoppen met dit leven.
Angelique woont met haar zoon Nelson in de Rwanda. Hun leven is verre van makkelijk. Nelson is als kind erg ziek geweest en kan zijn hoofd daardoor niet altijd recht houden. Hij bleek met hiv besmet. Angelique houdt erg veel van hem, maar haar familie kan het niet accepteren.
Je zult maar als baby ter wereld komen met het hiv-virus. Dat overkwam Ari uit Rwanda. Zijn moeder Solange ondersteunt hem onvoldoende. Dan sta je er als kind tamelijk alleen voor. Maar hulpverlener Jean de Dieu is letterlijk zijn Godsgeschenk en redding.
De Rwandese Claire (38) overleefde de genocide van 1994, maar ze heeft als 13-jarig meisje de dood in de ogen gekeken. Dankzij Kerk in Actie’s partner Mwana Ukundwa kon ze haar leven weer opbouwen. Diezelfde kans geeft de organisatie nu nog steeds aan weeskinderen.
Fortuné bleef kinderloos achter toen haar man aan aids overleed. In Rwanda is het schande als je als vrouw geen kinderen hebt. Fortuné wilde dolgraag kinderen! Ze bad tot God. Toen ze een straatmeisje zag lopen, besefte ze dat ze haar zou kunnen helpen. Ze nam Clarisse in huis. God had haar gebed verhoord en haar een kind gegeven!
Mogen daders bij de dodenherdenking zijn? Zeventig jaar na de Tweede Wereldoorlog is dat nog een heikel punt in Nederland. Laat staan in Rwanda, waar bijna 1 miljoen Rwandezen 25 jaar geleden werden vermoord door hun eigen buren. Justin Hakizimana verloor toen 3 kinderen.
Tijdens de genocide in Rwanda in 1994 verschool Rose Mukankaka zich met haar man en tien kinderen honderd dagen lang in huis. “We waren doodsbang. We baden voortdurend of God ons wilde beschermen. Ik zei tegen God dat ik Hem voortaan zou dienen, als Hij de genocide zou stoppen en ons weer veilig buiten zou brengen” Rose overleefde met haar gezin op wonderbaarlijke wijze.