Afscheid

Het leek wel een bruiloft, de chapel was versierd en alle studenten en collega’s hadden hun mooiste kleren aan getrokken. Wij mochten vooraan, aan de ‘high table’ zitten met links en rechts van ons de belangrijkste leiders van Justo Mwale.

Verbondenheid

We werden toegesproken en het koor trad op. Alle studenten die uit de Ngoni stam komen zongen ons toe met een dans: ‘De Blokken gaan nu weg, we bidden hen vrede toe.’ Die ochtend hadden we op verzoek de chapel nog een keer geleid en het avondmaal bediend.
Zo nam JMU afscheid van ons en wij van hen. Dat afscheid nemen was eigenlijk al eerder begonnen. Vanaf januari hadden we in groepen van 10 alle studenten nog een keer uitgenodigd om bij ons te eten. Tijdens die maaltijden deelden we herinneringen en hebben we ook veel gelachen. Mooi om zo iets van verbondenheid te vieren.
Ook verzorgden we samen nog een ‘public lecture’ over bidden met de Psalmen, een lezing waar ook gasten van buiten JMU voor uitgenodigd waren. Ook in Ibex Hill, de plaatselijke kerk waar we bij horen, namen we afscheid in een officiële dienst. De ouderling die ons
toesprak zei: ‘Jullie waren één van ons en daarom houden we van jullie.’

Voorrecht

5 jaar Zambia, 5 jaar lesgeven op JMU, het was een voorrecht om dat te mogen doen. We hebben veel van God en van de mensen om ons heen ontvangen. We hebben veel mensen ontmoet, mogen oplopen met studenten, iets gezien van het leven en kerk-zijn in Zambia met alle uitdagingen van dien. Daar hebben we ook veel van geleerd.

Uitdagingen

Naast alle mooie herinneringen hebben we ook zorgen; de universiteit staat voor grote uitdagingen en moet financieel meer op eigen benen gaan staan. Hoe precies, dat is een grote vraag. De afgelopen twee jaar zijn onze collega’s onregelmatig betaald omdat er niet
genoeg geld was. Door de financiële zorgen is er vaak geen ruimte om theologische of onderwijskundige vragen te doordenken, terwijl dat ook belangrijk is.

Gods trouw

We mogen deze vragen nu loslaten, en gaan verder in Nederland. Dank voor uw meeleven op allerlei manieren. Dank voor het lezen van de blogs. In de afgelopen 5 jaar hebben we er een kleine 80 geschreven, die geven ook een mooie terugblik. Wat is er veel gebeurd, mooie dingen, ingewikkelde dingen, gebeurtenissen waar we om moesten lachen of huilen. Maar
tegelijk mogen we ook zien dat God in alles trouw was en ons de gelegenheid gaf dit mooie werk te doen. Van harte Gods zegen toegebeden.