"Als God bij je is, heb je alles wat je nodig hebt"
Kumari (46) kwam acht jaar geleden naar Bahrein. In haar thuisland India kon ze geen werk vinden. Ze werkt zes lange dagen per week en stuurt haar salaris naar haar gezin dat in India achterbleef. Ze moest veel achterlaten, maar haar geloof nam ze mee. Elke donderdagavond bestudeert ze samen met andere vrouw de Bijbel. “Mijn geloof groeit hier. In onze problemen is God dichtbij."
Samen met heel veel andere vrouwen woont Kumari in een labour camp in de Bahreinse hoofdstad Manama. In Nederland zouden we dit de achterbuurt van de stad noemen. Vrouwen die hier met name als huishoudsters werken, wonen bij elkaar in schamele huizen. Mannen hebben hun eigen labour camps. De meeste vrouwen zijn alleen naar Bahrein gekomen. Iedere twee jaar probeert Kumari terug te gaan naar haar gezin - man en getrouwde dochter - in India.
Verhaal gaat verder onder foto
Kumari (46) kwam alleen naar Bahrein om er te werken voor haar gezin
Na een lange werkdag koken de vrouwen samen de maaltijd. “Ook wassen we onze kleren en bidden we,” vertelt Kumari. Elke vrijdag - de enige vrije dag in de week - gaat ze naar de Telugu kerkdienst in de buurt. Iedere vrijdag worden ze opgehaald door mensen van de Hebron kerkgemeenschap om de kerkdienst bij te wonen in hun eigen taal. Ver van huis, ver van familie maakt de kerk voor hen een verschil.
Verhaal gaat verder onder foto
Op donderdagavond komen de vrouwen bij elkaar voor bijbelstudie
Het land uit
Bahrein is een klein eiland in de Perzische Golf voor de kust van Saoedi-Arabië. Van de 1,5 miljoen inwoners die Bahrein telt komt de helft uit het buitenland. Mannen en vrouwen uit landen als India, Sri Lanka, Ethiopië en de Filippijnen trekken naar de Golf om te werken. Waar in hun thuisland geen werk te vinden, is dat er hier in overvloed. Deze ‘migrant workers’ krijgen hier een ‘working permit’, een werkvergunning op basis waarvan ze in Bahrein mogen verblijven. Verlies je je baan? Dan moet je binnen een maand het land uit zijn.
Verhaal gaat verder onder foto
De vrouwen wonen in armoedige omstandigheden in een achterbuurt van Manama
Groeiend geloof
Iedere donderdagavond komen er rond de 15 vrouwen naar Kumari´s kleine kamertje - zo´n 3 bij 5 meter - in het labour camp en lezen ze samen in de Bijbel. Beulah, de vrouw van de pastor van de Hebron kerk, is er meestal bij en begeleidt de bijbelstudie. Dat doet ze door middel van storytelling, ze vertelt bijbelverhalen mondeling aan de vrouwen door. Deze bijbelvertelmethode is geïntroduceerd in de Golfstaten door het Bijbelgenootschap in de Golf, partner van Kerk in Actie. Op deze manier horen tienduizenden arbeidsmigranten - die vaak niet kunnen lezen en schrijven - bijbelverhalen en komen op deze manier in aanraking met het Evangelie. De vrouwen vinden het bijbelverhaal van Job een van hun favorieten in de Bijbel. Dat komt omdat ze zich kunnen identificeren met de problemen die Job ondervond. Kumari: “Job verloor alles, maar niet zijn geloof in God.” Uitdagingen hebben de vrouwen hier genoeg in hun leven. Het leven ver van huis is absoluut niet makkelijk voor ze. “We vinden houvast in ons geloof,” vertelt Kumari. “Ons geloof groeit hier. In onze problemen is God dichtbij.” In dit kleine kamertje, in de achterbuurt van Manama, is een groot geloof te vinden.
Verhaal gaat verder onder foto
Een open Bijbel in het kamertje van Kumari
Levende getuigen
In februari 2020 brachten Kerk in Actie medewerkers Wilma Wolswinkel en Tineke van der Stok een bezoek aan de Golfstaten en waren aanwezig bij een bijbelstudie-avond in het kamertje van Kumari. Ze waren beiden erg onder de indruk van het rotsvaste geloof bij deze vrouwen, maar ook bij vele andere christenen in landen als Koeweit, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten. “Geloof is hier in het leven verweven,” vertelt Tineke. “Bij alles wat Kumari ons vertelde, moest ik denken aan een tekst op een bordje in de boekwinkel van het Bijbelgenootschap in Manama. Er stond “If God is all you have, you have all you need.” (Als God alles is wat je hebt, heb je alles wat je nodig hebt). Daar zijn Kumari en de andere vrouwen levende getuigen van.”
Lees ook:
