De pastorie

Langiwe is net afgestudeerd en haar eerste gemeente is in Kitwe, een mijnstad op de Copperbelt. Zoals gebruikelijk heeft de gemeente een pastorie voor haar. Maar het huis is oud en klein en het toilet is buiten. Helaas is de verbouwing nog niet af. Daarom huren ze nu tijdelijk woonruimte voor haar.

“Zo sparen we de huur uit”

Verbouwing

Een paar weken geleden waren we in Kitwe en op zondagmorgen gingen we bij Langiwe naar de kerk. Het is leuk om bij oud studenten op bezoek te gaan en we zijn benieuwd hoe het met de verbouwing staat. Het huis staat pal naast de kerk, maar er zit nog geen dak op, er zitten geen ramen en deuren in en de vloer is nog zand. Toch vertelt Langiwe dat ze volgende maand wil verhuizen. 

Snel verhuizen

Na de dienst (en alle regeldingen daarna – de dominee is hier de spin in het web) gaan we met Langiwe mee naar huis. Ze heeft drie kleine kamers, in de huiskamer staan drie plastic stoelen en een lage tafel. We eten samen en kletsen bij. Ze legt ook uit waarom ze snel wil verhuizen. ‘Als het dak er op zit en er deuren inzitten, dan wil ik er best wonen. Want als ik er woon sparen we de huur uit en van elke maand huur kunnen we makkelijk een zak cement betalen. Er zijn veel mensen in de gemeente zonder vast werk, het gaat niet goed met de economie, geld is dus een voortdurend issue. Dan wil ik me best behelpen. Daarmee laat ik ook zien dat ik er echt voor de mensen wil zijn.’

Luxe en comfort

Het opknappen van de pastorie gaat dus niet om een modernere keuken of een frisse laag verf, in onze ogen moet ze straks kamperen in haar eigen huis. Het was fijn om bij Langiwe op bezoek te zijn. En zij voelde zich door ons bezoek ‘the happiest person in the world’. Maar zoals zo vaak zet het me ook aan het denken. Hoe gehecht zijn wij aan luxe en comfort?