Gedicht: Voor jou, een vluchtelingenkind
Ik steek een licht op om Advent te vieren. Deel het licht met mij, zodat ik hoop blijf houden. Kind, kom dichtbij. Een gedicht voor een vluchtelingenkind.
Voor jou
In de straten zoek ik je gestalte.
Op het plein scan ik gezichten een voor een,
Ik herken je, ben je daar toevallig?
Maar nee, je bent een ander, en ik sta alleen.
Ergens tussen rampgebied en oorlog,
ergens onderweg - ineens was ik je kwijt.
Hoe ik zoek, zo moederziel verloren,
met miljoenen mensen eenzaam wereldwijd.
Ik steek m’n licht op bij de hulpverleners,
engelen zijn zij
die lichtjes in zich dragen. Stille hoop voor mij.
Tussen andere talen onverstaanbaar
moet ik leven van de straat en van de geef.
Ver weg in registers staan de namen
waar familieleden zoeken of ik leef.
Ik steek een licht op om Advent te vieren.
Deel het licht met mij,
zodat ik hoop blijf houden. Kind, kom dichterbij.
In dit licht is ieder mens bijzonder,
op het plein scan ik gezichten een voor een.
Ik geloof nog altijd in het wonder
van familie, samen om me heen.
Door: Ria Borkent, advent 2017
---
Lees het verhaal van Ilana, vluchtelingenkind op Lesbos:
