Een rustige jeugd heeft de Syrische Mukhtar (18) nooit gekend. Voor hij tien is ontsnapt hij twee keer aan een bombardement in Aleppo. Hij vlucht met zijn familie, moet als kind werken in Libanon. Met zo’n jongen kan het fout aflopen. Een jongerencentrum in Beiroet biedt hem nu een veilige thuisbasis.
Terwijl mannen tussen 18 en 60 jaar Oekraïne niet uit mogen, omdat ze moeten vechten, verlaten vrouwen, kinderen en ouderen de gebieden waar de oorlog door de Russen het hevigst losbarst. In het Hongaarse grensdorp Barabás komen dagelijks duizenden Oekraïense vluchtelingen aan. Kinderen zoals Antónia en Galyna en Daryna. Ze krijgen eten, drinken, kunnen zich opfrissen en blijven slapen als ze dat willen.
“Zoveel pijn en leed heb ik mijn leven nog nooit gezien.” Natalia Shalata, coördinator bij Kerk in Actie partner LEF in Oekraïne, is ontzet over het vele geweld en de burgerslachtoffers in haar land. Zelf blijft ze op haar post in Lviv, van waaruit haar hulporganisatie burgers bijstand biedt bij evacuatie naar veilige plekken en kerken in het hele land ondersteunt bij het bieden van noodhulp.
Aan de overkant van de straat is een kleine kapsalon, waar mijn vrouw Rima regelmatig komt. De kapper is een markante man met dikke spierballen, tatoeages en lange lokken. Hij heeft momenteel de grootste moeite om het hoofd boven water te houden. Zijn verhaal is illustratief voor de worsteling van de Libanese middenklasse.
Docent systematische theologie en missiologie
Mohammed Awal woont in het droge noorden van Ghana, waar moslims in de meerderheid zijn. Hij volgt een studie voor onderwijzer. Zijn naam verwijst naar zijn islamitische voorouders. Als overtuigd christen geeft hij als vrijwilliger kinderen les in hun eigen taal via een bijbelclub in zijn dorp.
Ondanks de uitdagingen die de coronapandemie ook in 2021 met zich meebracht, kon OTS veel van haar activiteiten, met een aantal aanpassingen, toch uitvoeren. Zo werden cursussen en trainingen in kleinere groepen gegeven en maakte OTS gebruik van Zoom of Whatsapp voor online bijeenkomsten, huiswerkopdrachten en contact met studenten.
Sakina (14) woont met twaalf andere islamitische familieleden in het droge noorden van Ghana in een lemen huis met acht ruimtes rond een open binnenplaats. Met toestemming van haar vader gaat ze iedere week naar de bijbelclub in haar dorp, waar ze leert lezen en schrijven in haar eigen taal.
Vader Issah (45) is moslim. Hij is blij dat zijn dochter Sakina en zijn zoon Zakaria naar de bijbelclub in hun dorp in het noorden van Ghana gaan, omdat ze daar leren lezen en schrijven in hun eigen taal, het Dagbani. Hij hoopt dat zijn kinderen verantwoordelijke burgers worden met goede diploma’s en daarmee een beter leven krijgen dan hijzelf.
Het was een barre winter op het Griekse eiland Lesbos. Vluchtelingen op Lesbos staan er niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk in de kou. Ze vallen ten prooi aan pushbacks, waarbij ze op een reddingsvlot terug op zee richting Turkije worden gezet. Erover berichten wordt steeds moeilijker: journalisten die dat doen, hangen enorme boetes boven het hoofd. “We voelen ons machteloos in deze situatie,” aldus Alice, coördinator van Kerk in Actie-partner Borderline op Lesbos.
Organiseer een lunch of maaltijd na de kerkdienst om de projecten die onder de samenwerking ‘Classis Utrecht voor het Midden-Oosten’ vallen onder de aandacht te brengen en er geld voor op te halen. Het leuke van een maaltijd is dat mensen op een gezellige, laagdrempelige manier kennis maken met het Midden-Oosten.
