Sakina (14) woont met twaalf andere islamitische familieleden in het droge noorden van Ghana in een lemen huis met acht ruimtes rond een open binnenplaats. Met toestemming van haar vader gaat ze iedere week naar de bijbelclub in haar dorp, waar ze leert lezen en schrijven in haar eigen taal.
In het noorden van Ghana is de armoede groot. Analfabetisme is een veelvoorkomend probleem. Ouders gunnen hun kinderen een kansrijke toekomst. De bijbelclubs van Elihu Wumbee helpen daarbij. Kinderen leren hier lezen en schrijven in hun eigen taal. “Ik wil dat ze beseffen dat ze de cirkel van armoede kunnen doorbreken.”
Tromgeroffel, geroezemoes. Vandaag is de finale van de Bijbel-voorleeswedstrijd in de stad Tamale, Noord-Ghana. Een grote groep Dagomba-kinderen wacht in spanning. Vandaag mogen ze laten zien wat ze kunnen: de Bijbel lezen in hun eigen taal Dagbani. Hier hebben ze in de bijbelclubs in hun eigen dorp het hele jaar naartoe gewerkt. Thuis wachten trotse moeders in fleurige Afrikaanse jurken, trotse vaders in de typerende smocks van Noord-Ghana. Hun kinderen kunnen lezen en zullen de spiraal van armoede doorbreken: een feest van hoop voor de toekomst.
Mohammed Awal woont in het droge noorden van Ghana, waar moslims in de meerderheid zijn. Hij volgt een studie voor onderwijzer. Zijn naam verwijst naar zijn islamitische voorouders. Als overtuigd christen geeft hij als vrijwilliger kinderen les in hun eigen taal via een bijbelclub in zijn dorp.
Vader Issah (45) is moslim. Hij is blij dat zijn dochter Sakina en zijn zoon Zakaria naar de bijbelclub in hun dorp in het noorden van Ghana gaan, omdat ze daar leren lezen en schrijven in hun eigen taal, het Dagbani. Hij hoopt dat zijn kinderen verantwoordelijke burgers worden met goede diploma’s en daarmee een beter leven krijgen dan hijzelf.
Sommige kinderen hebben een moeilijke start in het leven, zoals Winifred in Ghana. Haar moeder overleed kort na haar geboorte. Geen enkel familielid kon langere tijd voor haar zorgen. Zo ging de kleine Winifred van het ene familielid naar het andere. Ze eindigde als tienermoeder in de sloppenwijken van Accra. Lees haar verhaal en hoe het goed kwam, dankzij steun die ze met beide handen aangreep.
Slavernij bestaat nog steeds: rond de 20.000 kinderen werken in de visserij op het Voltameer in Ghana. James Kofi Annan werkte daar zelf ooit als kindslaaf, maar zet zich nu met zijn organisatie Challenging Heights in om dit te stoppen. Hij vangt kinderen als Kofi op, die op zijn 12e jaar voor het eerst naar school kan, omdat hij wist te ontsnappen uit zijn slavenbestaan. Straks wordt hij herenigd met zijn familie. Steun kinderen zoals Kofi.
Veel straatmeisjes zijn in de coronaperiode weggetrokken uit de drukke achterstandswijk Agbogbloshie in Accra. In de Ghanese hoofdstad was de lockdown strikter dan elders in het land. Het leven was daar tijdens de lockdown ingewikkeld. Hoe houd je veilig afstand met zoveel mensen die dicht op elkaar slapen, wonen en werken op de drukke markt? Veel meisjes trokken weg naar veiliger regio’s. Gelukkig konden de vaktrainingen voor straatmeisjes in mei 2021 weer van start gaan.
Januari 2020 bracht Kerk in Actie directeur Jurjen de Groot een bezoek aan Elisha in het droge noorden van Ghana. Elisha’s ouders waren kort na elkaar overleden. Even leek er weinig hoop voor hem, maar een vaktraining via de kerk bracht daar verandering in. We vragen aan Elisha hoe het een jaar later in coronatijd met hem gaat. Elisha leerde voor kleermaker. Heeft dat hem vooruit geholpen in zijn leven?
Monica (22) woont met haar familie in een afgelegen dorp in het droge noorden van Ghana. Geen makkelijke plek om aan werk te komen en een bestaan op te bouwen. Monica was een van de 40 jongeren die eind 2019 de kans kreeg om een praktisch vak te leren. December 2020 wist ze ondanks corona af te studeren. Een feest van hoop, waardoor Monica vooruit kan in haar leven.
