Vorige week begon de veertigdagentijd met as-woensdag. Het raakte me diep om het teken van het kruis op het hoofd te krijgen. De woorden bleven echoën: ‘From dust you came, and to dust you shall return’. Een periode van inkeer, bezinning en soberheid is ingeluid.
In China zijn onze partnerorganisatie Amity Foundation en de Raad van Kerken in China hard aan het werk om ziekenhuizen in de provincie Hubei te voorzien van maskers en andere materialen terwijl ze het coronavirus bestrijden. Veel kerken in de getroffen regio´s zijn gesloten, omdat het verboden is om met grote groepen samen te komen. Veel christenen luisteren daarom nu naar preken en liederen op het internet. Wij bidden voor hen.
Als ik de afslag richting de township neem, komen de rookwalmen van tientallen braaien me tegemoet. Golfplaten krotten, honden, mensen, chaos alom.
De groepsapp van de buurt staat de laatste tijd weer roodgloeiend: “Hallo, weet iemand wat stadium 6 betekent?” “Zitten we zonder stroom dit weekend?” “Is er nu wel of niet loadshedding vandaag?” “Heeft iemand misschien een gasbrander die ik mag lenen?”
Vaak wordt er aan mij gevraagd naar ‘thuis’. Dat gaat dan in de meeste gevallen over Nederland. Vanmorgen nog in de sportschool vroeg iemand ‘ga je deze maand nog naar huis, voor de kerstdagen?’ Ik merk dat ik op zulke moment altijd even moet schakelen. Naar huis? Maar ik ben thuis. Oh, ja, Nederland.
Onderweg naar het werk en naar huis zie ik ze elke dag: bedelaars. Op vrijwel elk kruispunt met stoplichten staat wel iemand. Met een zelfgemaakt kartonnen bord: werkloos, honger, help. Vaak ook op een humoristische manier verwoord om extra aandacht te trekken.
Ze was 19 jaar, eerstejaars student aan de Universiteit van Kaapstad. Ze wilde studeren, en de wereld zien. Maar ze maakte de fout om op klaarlichte dag een pakketje op te gaan halen bij het postkantoor. Daar werd Uyinene Mrwetyana op 2 september verkracht en vermoord door de baliemedewerker. Een week later pas werd ze gevonden.
Afgelopen weken waren we weer op werkverlof in Nederland. Voor de verandering een keer in de zomer. Heerlijk, even weg van de winterse kou (en vroege duisternis) in de Kaap.
Sinds een tijdje ben ik samen met een collega bezig met het voorbereiden van een nieuw project Contextueel Bijbellezen. Met een groep jongeren uit verschillende wijken rondom Kaapstad willen we een half jaar lang oude verhalen opnieuw gaan ontdekken.
Over precies 7 weken ben ik weer even met werkverlof in Nederland, van 11 juni t/m 2 juli 2019. Ik ben gedurende die weken ook beschikbaar om wat te delen van mijn werk in Zuid-Afrika.