Net als in Nederland staan ook kerken in Zuid-Afrika sinds maart 2020 voor de vraag hoe ze zo goed mogelijk kerk kunnen tijdens de coronapandemie. Kan de kerk een rol spelen in de samenleving, door bijvoorbeeld samen te werken met de overheid, of te helpen op plekken waar de overheid afwezig is? Het Beyers Naudé Centrum brengt predikanten samen om over deze vragen na te denken.
De jonge Zhao Ying zit samen met haar oma tussen een groep ouderen die les krijgen in het leren lezen en schrijven. Ze vertelt: “Mijn oma zag dat ik thuis niets te doen had. Ze schreef ons samen in, in de hoop dat ik met haar naar de kerk kon komen en naar Gods Woord kon luisteren."
Alles veranderde toen de coronacrisis uitbrak, ook in de Golfstaten. Kerken en scholen werden gesloten, luchthavens gingen dicht. “Het leven is hier nog steeds verre van normaal,” vertelt Babu Ganta van het Bijbelgenootschap in Dubai. “Toch gaat het werk door en blijven kerken trouw aan Jezus´ opdracht om alle volken tot zijn discipelen te maken.” Gods Woord gaat - digitaal - de wereld over.
Een beeld zegt meer dan duizend woorden. Ook de foto van de gesloten poort van de kerkelijke compound in Koeweit. Op een normale dag bruist het hier van de kerkelijke activiteiten. Nu zijn de kerken gesloten en is de boekwinkel van het Bijbelgenootschap dicht. En erger nog: het coronavirus is doorgedrongen in een dichtbevolkt labour camp. De coronacrisis grijpt ook om zich heen in de Golfstaten.
Iedere donderdag als hun kinderen naar school zijn gaat Womba samen met 4 andere vrouwen naar de gevangenis in Bahrein. Dit prison ministry team verzorgt er een bijbelstudie met gedetineerde vrouwen door middel van storytelling. De kracht van deze eenvoudige bijbelvertelmethode is merkbaar: “We zien de vrouwen groeien in hun geloof. In elk nieuw verhaal herkennen vrouwen zichzelf. We zien mensen van nacht naar dag veranderen. Van duister naar licht.”
Het is niet alles goud wat er blinkt. In Dubai wordt het spreekwoord wel heel werkelijk. De sky is the limit hier. Op de boulevard voor het Atlantis hotel schieten toeristen een zo perfect mogelijk plaatje voor social media. Terwijl wij er rondlopen doemen de beelden van de avond ervoor op: de vriendelijkheid, gastvrijheid en het geloof van de vrouwen in het labour camp. Daar is pas het echte goud te vinden.
De tweede stop van onze reis voert naar Bahrein, krap een uur vliegen vanaf Koeweit. Dit koninkrijk is met recht de bakermat van het christendom in de Golf te noemen. In 1900 zetten de eerste missionarissen hier als eerste voet aan wal. Het programma op deze eerste dag is overvol. Ons bezoek aan een ‘ladies labor camp’ maakt veel indruk. We ontmoeten vrouwen die 6 dagen in de week lange dagen werken. Ver van huis, ver van familie maakt de kerk voor hen een verschil.
Als het vliegtuig de Koeweitse grond nadert, zien we zand, veel zand onder ons verschijnen. Op weg naar ons hotel in Koeweit-stad lijkt het net of dat zand in de lucht hangt. De wegen hier zijn druk met indrukwekkend grote auto´s en terreinwagens die ons voorbij zoeven. Collega Wilma Wolswinkel en ik zijn op het Arabisch Schiereiland voor een tour van 10 dagen langs verschillende Golfstaten. Eerste stop is hier in Koeweit. Met eigen ogen gaan we zien en horen wat het Bijbelgenootschap in de Golf doet voor de vele christenen in de regio.
Op onze tweede dag in Koeweit mogen we mee naar Al Wafra, een megaboerderij aan de grens met Saoedi-Arabië waar rond de 1000 arbeidsmigranten werken. Vanavond is er een kerkdienst met Indiase migranten waar we bij mogen zijn. In een klein busje rijden we 2 uur lang dwars door woestijnachtig gebied. Indrukwekkend zijn de olievelden die we passeren. Als we uiteindelijk de grote weg verlaten, moeten we nog een aantal kilometers over een pikdonkere binnenweg naar het uitgestrekte gebied van de boerderij. Je waant je in de middle of nowhere.
Het Christelijk Centrum voor Reflectie en Dialoog (CCRD) in Cárdenas is een van de projecten die Kerk in Actie ondersteunt in Cuba. Wil Arts en Hans Spinder hebben jarenlang als docenten gewerkt aan het Theologisch Seminarie SET in Matanzas en na hun terugkeer in 2009 zijn zij ieder jaar voor cursuswerk terug geweest in Cuba. Ze zijn er nu opnieuw en Hans neemt ons mee in hun ervaringen.