Veel straatmeisjes zijn in de coronaperiode weggetrokken uit de drukke achterstandswijk Agbogbloshie in Accra. In de Ghanese hoofdstad was de lockdown strikter dan elders in het land. Het leven was daar tijdens de lockdown ingewikkeld. Hoe houd je veilig afstand met zoveel mensen die dicht op elkaar slapen, wonen en werken op de drukke markt? Veel meisjes trokken weg naar veiliger regio’s. Gelukkig konden de vaktrainingen voor straatmeisjes in mei 2021 weer van start gaan.
Januari 2020 bracht Kerk in Actie directeur Jurjen de Groot een bezoek aan Elisha in het droge noorden van Ghana. Elisha’s ouders waren kort na elkaar overleden. Even leek er weinig hoop voor hem, maar een vaktraining via de kerk bracht daar verandering in. We vragen aan Elisha hoe het een jaar later in coronatijd met hem gaat. Elisha leerde voor kleermaker. Heeft dat hem vooruit geholpen in zijn leven?
Het kan gebeuren dat je moeder financiële problemen heeft en hulp van familie inroept. Dan is het fijn als een oom te hulp schiet. Je mag bij hem wonen en daar naar school gaan. Maar wat als je oom je dan aan het werk zet in de visserij? Dat overkwam de broers Kojo en Kwame uit Ghana, toen ze 8 en 10 jaar oud waren.
Ze heet Bless, maar haar leven begon niet gezegend als kind van een tienermoeder die niet voor haar kon zorgen. Op haar 16e sliep ze op straat. Ze groeide op bij haar oma, samen met twee zussen en een broer van haar moeder in één kamer in het oosten van Ghana. Oma moest de touwtjes aan elkaar zien te knopen als weduwe. Bless verkocht na schooltijd snacks om haar schoolboeken bij elkaar te verdienen.
In 2020 konden vanwege de corona-pandemie geen nieuwe straatmeisjes getraind worden. We vertellen graag over meisjes die eerder getraind werden in het opvangcentrum Lifeline in Accra, zoals Joyce (22) die het kappersvak leerde. Lifeline betekent veel voor kansarme meisjes. Niet alleen de training, maar ook de langdurige steun en aandacht, alsof je familie bent.
