In het gebied Intan Jaya in Papoea leven mensen in angst voor legeracties en geweld. Zij hebben hun toevlucht gezocht in de bergen en de bossen, maar ook in de kerk. Bid u mee om bescherming, kracht en troost?
Op 17 februari 1971, vijftig jaar geleden, kwam Marijke Werimon-Bakker aan in Papua. Ze ging werken bij Vrouwencentrum P3W. Inmiddels is Marijke al lang en breed met pensioen, maar ze is nog steeds hecht verbonden met P3W. Ook houdt ze nauw contact met mensen in Nederland en elders op de wereld. De vrouwen van P3W zette Marijke met een verrassings-jubileumviering in het zonnetje.
Hoe overleef je in een land met langdurige burgeroorlog, zoals Zuid-Soedan? Na je vlucht zul je op de nieuwe plek weer in je eigen levensonderhoud moeten voorzien, zorgen dat je familie genoeg te eten heeft. Daarom kunt u via Kerk in Actie trainingen in landbouw en bijenteelt steunen en voorlichting over voeding en hygiëne. Een terugblik op 2020 in Zuid-Soedan.
In 2020 zette de corona pandemie de wereld op zijn kop. In Kameroen raakten de eerste mensen in maart 2020 besmet. Omdat de ziekte zich snel leek te verspreiden, kwam er een strenge lockdown: scholen, kerken en moskeeën gingen op slot, markten werden gesloten. Veel mensen verloren hun baan. Dankzij de bijdrage via Kerk in Actie kon de Lutherse Broederkerk van Kameroen hulp bieden in een vluchtelingenkamp en in 200 dorpen in Noord-Kameroen.
De tienermeisjes Clarisse en Jeanette uit Rwanda worden opgevoed door een pleegmoeder, omdat hun eigen moeder niet goed voor hen kon zorgen. Kerk in Actie maakte eerder een film van hen. Hoe gaat het nu met dit gezin in coronatijd?
Wereldwijd leven meer dan 725 miljoen kinderen in arme gezinnen, vooral in Afrika en Zuid-Azië. In 2020 is dat aantal door de coronacrisis met 140 miljoen kinderen gestegen, omdat werk en inkomsten van hun ouders weg vielen. Hoewel de meeste kinderen zelf niet ziek zijn, dreigen zij wel het grootste slachtoffer te worden.
Vanwege het hoge aantal coronabesmettingen moeten de kerken hier in Libanon de komende weken dicht blijven. Voor veel mensen is dat een teleurstelling. Juist in deze tijd vinden ze steun in het geloof. Net voor de lockdown vertelde een buurvrouw die terugkwam van de eucharistieviering: “Ik weet dat ik voorzichtig moet zijn, maar ik had zo’n verlangen om te gaan.”
Docent systematische theologie en missiologie
In 2020 konden vanwege de corona-pandemie geen nieuwe straatmeisjes getraind worden. We vertellen graag over meisjes die eerder getraind werden in het opvangcentrum Lifeline in Accra, zoals Joyce (22) die het kappersvak leerde. Lifeline betekent veel voor kansarme meisjes. Niet alleen de training, maar ook de langdurige steun en aandacht, alsof je familie bent.
Raisa Harabagiu werkt als verpleegster bij HomeCare. Het werk is moeilijk in tijden van corona. “Mensen zijn eenzaam. Buren bezoeken ouderen niet meer en ook de mensen die zorg bieden vanuit staat komen niet meer langs.” Toch blijft Raisa hoopvol en dankbaar. “Elke dag is een kans om Gods goedheid overal te brengen.”
Zeventig procent van de bevolking in Rwanda is jonger dan dertig jaar. Wil het land vooruit komen, dan moeten ze opgeleid worden en werk vinden. “Als kerk bieden we onze jongeren allerlei mogelijkheden.” vertelt jongerenwerker Epimaque. “Zij kiezen wat ze willen doen, wij helpen hen ontwikkelen. Zo groeien ze stap voor stap. Als ze iets willen wat we nog niet aanbieden, bekijken we of we dat kunnen regelen.”