De coronacrisis slaat ook in Colombia hard toe. Sinds lange tijd is het land in lockdown. Mensen die al kwetsbaar zijn worden extra hard getroffen. Stichting de Kleine Arbeider (FPT), partner van Kerk in Actie, biedt studenten van hun kookschool nu online lessen aan. Katerine Longa Cuesta (27) is dankbaar: “Wat heb ik veel geleerd. Mijn perspectief op het leven is totaal veranderd.”
Soms zijn arme mensen niet in beweging te krijgen om hun situatie te verbeteren. Ze klagen en geven anderen de schuld. Langdurige sociale ongelijkheid, racisme en gebrek aan mogelijkheden, kan mensen totaal verlammen. Dat doorbreken is een hele uitdaging. Kerk in Actie steunt mensen die zo’n uitdaging durven aangaan. En als dat lukt dan is de vreugde die dat teweeg brengt des te groter, zoals de “bekering” van Thandi.
De jonge Zhao Ying zit samen met haar oma tussen een groep ouderen die les krijgen in het leren lezen en schrijven. Ze vertelt: “Mijn oma zag dat ik thuis niets te doen had. Ze schreef ons samen in, in de hoop dat ik met haar naar de kerk kon komen en naar Gods Woord kon luisteren."
Wereldwijd leven meer dan 725 miljoen kinderen in arme gezinnen, vooral in Afrika en Zuid-Azië. In 2020 is dat aantal door de coronacrisis met 140 miljoen kinderen gestegen, omdat werk en inkomsten van hun ouders weg vielen. Hoewel de meeste kinderen zelf niet ziek zijn, dreigen zij wel het grootste slachtoffer te worden.
Ook in Oeganda is 2020 geen makkelijk jaar geweest. Toch konden de Oegandese partners van Kerk in Actie straatkinderen uit Karamoja opvangen, terugbrengen naar hun geboortedorpen in het droge Karamoja en hen daar steunen om een beter bestaan op te bouwen? Goed nieuws is ook dat voorkomen werd dat nieuwe kinderen op straat belandden.
Het kan gebeuren dat je moeder financiële problemen heeft en hulp van familie inroept. Dan is het fijn als een oom te hulp schiet. Je mag bij hem wonen en daar naar school gaan. Maar wat als je oom je dan aan het werk zet in de visserij? Dat overkwam de broers Kojo en Kwame uit Ghana, toen ze 8 en 10 jaar oud waren.
Ze heet Bless, maar haar leven begon niet gezegend als kind van een tienermoeder die niet voor haar kon zorgen. Op haar 16e sliep ze op straat. Ze groeide op bij haar oma, samen met twee zussen en een broer van haar moeder in één kamer in het oosten van Ghana. Oma moest de touwtjes aan elkaar zien te knopen als weduwe. Bless verkocht na schooltijd snacks om haar schoolboeken bij elkaar te verdienen.
In 2020 konden vanwege de corona-pandemie geen nieuwe straatmeisjes getraind worden. We vertellen graag over meisjes die eerder getraind werden in het opvangcentrum Lifeline in Accra, zoals Joyce (22) die het kappersvak leerde. Lifeline betekent veel voor kansarme meisjes. Niet alleen de training, maar ook de langdurige steun en aandacht, alsof je familie bent.
In Zambia zijn 20.000 gezinnen met tieners als gezinshoofd, meestal omdat hun ouders overleden zijn aan aids. Dankzij uw steun aan Kerk in Actie krijgen Zambiaanse kerken de middelen om zich in afgelegen gebieden in te zetten voor kinderen die er alleen voor staan, zoals Prudence.
Het opvangcentrum voor straatmeisjes in Accra mag nog steeds niet open gaan vanwege corona. Zowel de meisjes die net met een vaktraining (kapper, sieraden maken, kleding naaien) zouden starten als de kinderen van straatmeisjes die normaal opgevangen worden, kunnen nu dus niet bij het Lifeline-centrum terecht. Maar wat gebeurde er wel?